Monoloog van iemand die het gewoon werd…

Ik hamer altijd op korte titels op deze website. Simpelweg omdat het er anders layout-technisch niet op past en omdat te lange titels gewoon niet prettig zijn. Gelukkig lukt dit altijd en vaak zijn de titels van boeken zo kort dat we de auteur er ook bijzetten. Of een passende opmerking.

Maar…. zelden maak ik het mee dat een titel zó lang is dat ie helemaal niet past. Zoals deze dus: ‘Monoloog van iemand die het gewoon werd om tegen zichzelf te praten’, een novelle van Dimitri Verhulst.

Dimitri Verhulst

Deze Belgische auteur behoeft geen introductie want hij is een zeer bekende auteur met maar liefst 27 boeken op zijn naam. Zijn laatste boek ‘Hebben en zijn’ las ik onlangs:

Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichzelf te praten

Dit boek kwam ik tegen op de Online Bibliotheek en besloot het te lezen, al is het alweer een oudje (2018) en reeds verfilmd.

Het verhaal gaat over een Senegalese vrouw die zowel een gezelschapsdame als een hoer is. Ze probeert de aandacht te trekken van opschepperige toeristen, gaat regelmatig in op huwelijksaanzoeken die niets betekenen, en leidt een leven dat er vrij uitzichtloos uitziet.

Maar in één klap verandert alles wanneer een klant tijdens een betaalde nacht onder verdachte omstandigheden sterft – én het blijkt ook nog eens een wereldberoemde wielrenner te zijn. Dat is niet best… op zijn zachts gezegd. De vrouw, Seynabou genaamd, blikt terug op die ene nacht waarop haar leven leek te kunnen veranderen.

Monoloog

Het verhaal is één lange monoloog waarin de lezer gaandeweg er achter komt wat er is gebeurd met de wielrenner is gebeurd. Het verrassende van dit korte verhaal (94 pagina’s) is dat je als lezer merkt dat je vaak dingen zelf al invult en te snel conclusies trekt. Verhulst weet het verhaal echter een wending te geven die het einde toch wel verrassend maakt.

Mijn recensie lijkt wel korter dan de titel! Maar dat is omdat het echt jammer zou zijn als ik het einde verklap. Ken je de boeken van Dimitri Verhulst nog niet? Dan is deze novelle is een leuke kennismaking met de schrijver. Het leest als een trein, het verhaal is realistisch, verrassend en erg origineel.

Mocht het layout-technisch hebben gepast dan had ik graag onderstaande titel voor deze recensie gebruikt:

‘Monoloog van iemand die het gewoon werd om tegen zichzelf te praten’ van Dimitri Verhulst is een verrassende novelle die je gewoon gelezen moét hebben!