Meeslepende debuutroman ‘Aria’
In Iran wordt een baby door haar moeder op straat gelegd. Behrouz Bakhtiar vindt het meisje en voedt haar op als zijn eigen dochter. Maar is dit een zegen of een vloek voor de kleine Aria? Nazanine Hozar beschrijft het onstuimige leven van het meisje.
Het verhaal begint in 1953, een paar jaar voor de Iraanse Revolutie. Mehri weet dat ze haar meisje moet afstaan en legt haar daarom vlak bij de moerbeiboom en het vuilnis neer. Na Bakhtiars dienst hoort hij een geluid: honden staan naast de baby en snel haalt hij het meisje weg.
“‘Ik noem je Aria, naar alle pijn en liefde van de wereld,’ zei hij. ‘Dan zal het zijn alsof je nooit in de steek bent gelaten. En open je je mond om te praten, dan zal de hele wereld weten wie je bent.’”
Aria groeit op met een liefhebbende vader en een haatdragende ‘tweede’ moeder. Als haar vader er niet is, wordt ze mishandeld door Zahra. Gelukkig heeft ze af en toe haar buurjongen Kamran die haar iets lekkers of een armbandje geeft.
Het keerpunt
Op een dag gaat het mis als ze stiekem met Kamran naar de bioscoop gaat. Haar ogen bloeden en ze kan niets meer zien. Haar vader brengt haar naar de dokter en zelfs de dokter schrikt hiervan. Aria’s leven zal hierna veranderen: ze kan wonen bij haar ‘derde’ moeder, de rijke mevrouw Fereshteh. Aria gaat naar school en raakt bevriend met Mitra en Hamlet.
“Liefde is afschuwelijk, heel anders dan dromers zeggen. En hoop is al even erg. Van hoop word je gek.”
De aanloop naar een revolutie
Aria groeit op in een land waar veel onrust heerst. De bevolking vindt dat het tijd is voor verandering: weg met de sjah en zijn Witte Revolutie. Er worden o.a. pamfletten en cassettebandjes met boodschappen van Khomeini verspreid. De mensen komen in opstand, maar of dit beter is?
“Spijt is het vuur van de ziel.”
Een geweldig epos
Hozar weet een sterk verhaal neer te zetten over een jong meisje en haar levensverhaal. Het is prachtig geschreven en je leeft met Aria mee. Keuzes worden gemaakt op basis van wat het leven je biedt of afneemt en dit wordt goed verteld in de vele perspectieven van het boek. Nadat ik het boek uit had, heb ik nog wat meer onderzoek gedaan naar de geschiedenis van Iran. Ondanks dat Aria opgroeit tijdens de Revolutie, kom je niet alle details hierover te weten. Gelukkig hou ik hiervan: je leert zo júíst nog meer.
‘Aria’ is een meeslepend en interessant verhaal over een land dat niet vaak voorkomt in boeken. Ik kan het boek iedereen aanraden. Niet alleen omdat het goed geschreven is, maar ook vanwege de thematiek.