Liefs uit China

Tirza Kingma schreef met ‘Liefs uit China’ haar tweede boek. Een heel persoonlijke, over haar geadopteerde zoon Wen. Wen werd in 2009 geboren in China. Vanwege zijn schisis, en de éénkindpolitiek in China, belandt Wen in een weeshuis. Al in zijn eerste levensjaar wordt hij geadopteerd door Tirza en haar man Yke, als derde kind in hun gezin. De reis van aanmelding bij een adoptiebureau tot rootsreis naar China in 2019 en alles daar tussenin wordt door Tirza liefdevol opgeschreven.

Wen

‘Het is een jongen,’ hoorde Limei de vroedvrouw zeggen. Met twee handen pakte ze het glibberige lijfje van haar pasgeboren zoon vast en legde hem op haar borst. Zijn warmte vulde haar hart met liefde. Daar is hij dan, dacht ze. Een nieuw mensje. Haar eigen vlees en bloed.

Het boek begint heel mooi en klein met de geboorte van Wen in 2009. Kingma beschrijft hoe de eerste dagen van deze kleine, bijzondere jongen kunnen zijn geweest. Dit heeft de auteur heel goed gedaan. Ik werd meteen het verhaal ingezogen door deze kleine stukjes geschiedenis die je door het hele boek kunt vinden. Hierna wordt het liefdevolle adoptieverhaal van Wen beschreven. Ook hier voel je op elke bladzijde een moederhart spreken. Wat dat betreft: heel mooi gedaan!

Adoptie

Zo veel liefde voelen voor je kind was overweldigend. Misschien knaagde er juist daarom iets aan ons: het gevoel dat wij een nieuw mensje op de wereld hadden gezet en er in China ook heel veel nieuwe mensjes waren die niet bij hun ouders in huis in een zorgvuldig ingerichte slaapkamer in een bedje laten. We konden toch op z’n minst een van die kinderen in ons gezin opnemen?

In ‘Liefs uit China’ neemt Tirza Kingma je mee in het adoptieproces, Van de gedachte over adopteren tot het vasthouden van hun eigen zoon Wen. Hoewel ik het heel mooi vond om te lezen hoe ze met het hele gezin, ook hun twee jonge dochters, achter de adoptie staan en ook elke stap gedeeld hebben met elkaar. De reis naar China, om Wen op te halen, wordt dan ook heel mooi en waardevol ervaren door mij als lezer. Wat ik iets minder prettig vond was dat de stappen soms als een opsomming lezen. Hier mis ik wat verhaalvorm en werd ik minder meegetrokken in de reis die zij als gezin maakten.

China

China is een van de oudste beschavingen ter wereld en heeft de grootste populatie mensen; een op de vijf mensen op aarde is Chinees.

In het boek heb ik ook weer nieuwe dingen over China geleerd. Ik kreeg een soort inkijkje in de éénkindpolitiek en wat dit betekent voor jonge ouders met bijvoorbeeld een kind met een medische aandoening. Dit inkijkje voegt voor mij veel toe aan dit boek.

Tirza Kingma schrijft ook heel uitgebreid over hun zoektocht naar de biologische ouders van Wen, die helaas heel moeizaam verloopt. De finder family wordt ook gezocht, en langzaam krijgen ze stukjes informatie over de kleine baby die gevonden werd in 2009.

Een Fries uit China

Op Kunming Airport liep Wen ineens rechter op. Er stond een zachte glimlach op zijn gezicht en hij keek alert en geïnteresseerd om zich heen. Ik vroeg me af of zijn veranderde blik en lichaamshouding te maken hadden met een gevoel van thuiskomen.

‘Liefs uit China’ is een heel eerlijk boek. Elk gevoel, elke stap, elke gedachte wordt beschreven. Als lezer voel je je echt meegenomen op een bijzondere reis. Ik heb met veel plezier het boek gelezen, al heeft de eerste helft van het boek me niet echt vast kunnen houden. Langzaam werd dat wel beter en voelde ik me betrokken bij dit gezin. De tussenstukjes over de biologische ouders van Wen vond ik het mooist, daar had ik graag meer over gelezen. Wie weet nog een idee voor een volgend boek van Tirza Kingma?