Heftige thema’s in ‘Let op mijn woorden’
Het klinkt misschien wat vreemd uit de mond van een recensente, maar het liefst lees ik boeken zonder dat ik er vooraf veel over gehoord of gelezen heb. De korte informatie van de uitgever die wij in de mail krijgen, of de achterflap van het boek zelf is voor mij vaak genoeg reden om een boek wel of niet te willen lezen. Dan kan ik fijn zelf mijn mening bepalen. Soms zorgt dat ervoor dat ik bepaalde dingen mis. Dit gebeurde dus ook bij ‘Let op mijn woorden’ van Griet Op de Beeck.
Het verhaal
Hoofdpersoon van ‘Let op mijn woorden’ is Lise. We leren haar kennen als vijftienjarige, opgroeiend in een gezin waar het voor de moeder nooit gezellig en goed genoeg is, waar de vader iedere avond uit een te groot wijnglas aan het drinken is en waar haar broertje liever niet is. En Lise? Lise weet het allemaal niet zo goed. Ze probeert het haar moeder naar de zin te maken en haar vaders gedrag goed te praten. Ze vindt ook dat ze niet mag klagen – zo erg is het toch allemaal niet?
Deel twee van het boek gaat over Lises leven als ze eind twintig is. Ze weet nog steeds niet wat ze precies van het leven moet vinden. Ook al heeft ze haar droom om arts te worden waargemaakt en is ze geliefd bij haar jonge patiënten. Nog altijd probeert ze het voor iedereen goed te doen, maar wat wil ze zelf eigenlijk? Kun je gelukkig zijn als je vooral voor anderen leeft en je niet weet wat je zelf eigenlijk wil?
Trilogie
‘Let op mijn woorden’ is het tweede deel van een trilogie. Dat wist ik niet toen ik er aan begon – vandaar ook mijn inleiding op dit blog. Sterker nog, had ik het geweten dan was ik er mogelijk niet aan begonnen, want deel drie moet nog geschreven worden en tsja, daar heb ik een hekel aan. Je weet namelijk maar nooit wanneer het volgende deel komt. Of het eigenlijk wel komt. Ja dat bestaat – ik wacht nog altijd op deel 3 van ‘De Kronieken van Kvothe.’ Deel 1 las ik met heel veel plezier, maar toen ik las dat deel 3 er nog niet was, liet ik deel 2 nog even liggen. Inmiddels heb ik deel 2 drie keer verhuisd en heb ik geen idee meer waar deel 1 precies over ging. Maar de boeken zijn wel zo dik dat ik niet denk dat ik deel 1 ooit nog eens ga lezen….
Enfin, terug naar Griet. Haar trilogie bestaat uit drie boeken over hetzelfde onderwerp, maar je kunt alle delen los en dus door elkaar lezen. En dus kun je prima in deel twee beginnen, zoals ik deed. Ik had van Griet eerder alleen ‘Vele hemels boven de zevende gelezen.’ Mooi, maar voor mij geen pageturner. Dat was wel anders bij dit boek: ik kon het niet wegleggen (gelukkig las ik het tijdens een vakantie!). Hoewel het boek zware thema’s behandelt, vind ik het verrassend licht en leesbaar. Af en toe moest ik zelfs lachen. Ik heb ook genoten van alle bijzondere personages in haar boek. Ze hebben allemaal wel een scherp randje en juist dat maakt ze voor mij menselijk.
Controverse
Wat ik ook pas na het lezen van dit boek begreep is dat er wat controversie is rondom Griet Op de Beeck. Over haar jeugd en haar therapie en wat daar uit is gekomen. Misschien kleurde dat mijn beeld bij het lezen van dit boek. Of eigenlijk: misschien juist niet. Ik las het zonder beeld van Griet, zonder kennis van haar leven en van wat dit boek daar wel of niet over zegt. En daarom ga ik ook niet in op wat de controverse is – dat heb je zo gevonden via Google als je dat wel wil weten. Maar mijn tip? Begin er gewoon aan. Want dit is echt een prachtig boek. Ben je na tien pagina’s niet overtuigd, leg het dan weg. Geldt trouwens voor alle boeken, deze tip 🙂
Previous Post
