Dromen over zieke, oude schapen met J.W. Jansen
Jeewee de wijkverpleegkundige
Wijkverpleegkundige JeeWee leek het allemaal aan te komen waaien. Hij is jong en succesvol, en dat niet alleen als wijkverpleegkundige. Naast zijn baan heeft hij namelijk ook nog een succesvolle debuutroman weten te schrijven. Maar sinds de publicatie hiervan is het snel bergafwaarts gegaan; JeeWee krijgt sindsdien geen letter meer op papier. Ook kan hij steeds slechter omgaan met alle narigheid die hij in zijn werk tegenkomt. Hij zoekt daarom zijn toevlucht in alles wat zijn gedachten helpt te verzetten. Drank, drugs, vrouwen en obsessief sporten, zowel tijdens het werk als daarbuiten, doen hem de narigheid tijdelijk vergeten. Maar toch weten de nare gedachten hem telkens weer te vinden.
Een belangrijke boodschap
JeeWee fietst van cliënt naar cliënt, en komt zo bij heel wat mensen over de vloer. Zijn cliënten maken het hem niet altijd even makkelijk, en hoewel JeeWee regelmatig grof en cynisch denkt, blijft hij altijd aardig, netjes en professioneel met hen omgaan. In het begin schrok ik ook wel een beetje van deze grofgebekte en zeer directe JeeWee, maar al snel leerde ik dat er achter dit alles een zeer zorgzame en vakkundige wijkverpleegkundige schuilt die dag en nacht voor al zijn cliënten klaarstaat. Ik kan me dan ook voorstellen dat het boek, door de grofheid en de daarmee samenhangende humor, niet voor iedere lezer geschikt is.
Los daarvan ben ik van mening dat ‘Dromen over zieke, oude schapen’ een belangrijke boodschap meegeeft, omdat het je als lezer aanzet tot nadenken. JeeWee vertelt je aan de hand van zijn persoonlijke ervaringen over de bezuinigingen op de zorg en wat voor grote gevolgen dit heeft voor de mensen die de zorg juist zo hard nodig hebben. En juist omdat deze boodschap afkomstig is van iemand die met de handen aan het bed staat en vanuit zijn eigen ervaringen spreekt, komt deze boodschap zeer duidelijk over.