‘De Vondeling’ van Stacey Halls

18 januari 2021 Gastrecensies

‘De Vondeling’ is geschreven door Stacey Halls. Halls is journalist en ‘De vondeling’ is haar tweede roman. De kaft van het boek is anders dan andere boeken. Een echte eyecatcher met illustraties die je nieuwsgierig maken. Het boek is vertaald door Els Franci-Ekeler.

Drie eeuwen geleden

Het verhaal speelt zich af in 1754. Vaak haak ik af bij verhalen uit lang geleden. Uit angst dat de schrijfstijl te oud zal zijn. Maar Stacey Halls heeft mij van deze ‘angst’ af geholpen. Haar schrijfstijl is boeiend, vlot en gedetailleerd. Hierdoor leeft het boek én het verhaal.

‘De Vondeling’ nummer 627

Het verhaal neemt je mee in het leven van Bess. Wonende in armoede in Londen. Wanneer ze haar onwettige dochter achter laat in het ‘Foundling hospital’, krijgt deze vondeling nummer 627 toegewezen. Ondanks dat Bess niet kan lezen en schrijven prent ze het nummer in haar hoofd. Wanneer ze na zes jaar genoeg geld gespaard heeft, wil ze haar dochter weer ophalen bij het ‘Foundling’. Maar dan blijkt ze haar dochter een dag na het afstaan al opgehaald te hebben. Bess weet van niets.

Weduwe gevangen in haar eigen leven

Aan de rand van Londen woont een jonge weduwe. Gevangen in haar eigen huis. Uit angst voor de buitenwereld. Op onverklaarbare wijze heeft zij ineens een baby. Maar wanneer ze de zorg voor Charlotte uit handen geeft aan een kindermeisje, breekt de veilige muur om haar bestaan langzaam af.

Twee uitersten

‘De Vondeling’ wordt verteld vanuit twee hoofdpersonages: Bess en de weduwe. Hierdoor maak je kennis met de twee uiterste werelden in 1754: Rijkdom en armoede. De gedetailleerde beschrijvingen van Stacey Hall laten je de vismarkt, dronkaards en groezelige omstandigheden ruiken en voelen. De gouden kooi van de weduwe voelt kil en koud.

Bijzonder einde

Aan het einde van het verhaal blijken deze twee uiterste werelden goed samen te gaan. Meer zal ik hier niet verklappen. Het boek heeft mij tot het einde positief verrast. De armoede van 1754 heeft indruk op mij gemaakt en het verhaal, de personages en de schrijfstijl, hebben mij tot de laatste bladzijde toe geboeid. En nu het boek uit is, zie ik dat de illustraties op de voorkant het hele verhaal vertellen…