De nacht in de Telegraph Club

‘De queer romance waar we allemaal op zaten te wachten’. Deze mening van MS. Magazine staat op de cover gedrukt van ‘de nacht in de Telegraph Club’. Dat is nogal een bewering. Na het lezen van dit boek moet ik de medewerkers van MS. Magazine gelijk geven. Waar ik de meeste queer boeken niet zo interessant vind omdat het er allemaal net iets te dik bovenop ligt, heb ik van begin tot eind genoten van deze romance. Historie, Chinatown, nachtclubs, geheimen en verliefdheid zijn mooi in balans en maken samen een prachtig verhaal.

Lily

De zon liet haar gouden stralen op de achterkant van haar hoofd vallen, haar gezicht bevond zich in de schaduw. haar neus en mond waren zo en profil nog steeds lief en meisjesachtig, maar haar borsten begonnen al een beetje vorm te krijgen en ze had haar jurk ingenomen bij de taille zodat de lichte ronding van haar heupen zichtbaar was. Lily vroeg zich af of een Chinees meisje er zo uit hoorde te zien.

Hoofdpersonage Lily  is een in Amerika geboren Chinees meisje. Ze woont in Chinatown, San Francisco, in 1954. Zoals de meeste tienmeisjes doet Lily haar best op school, brengt haar tijd door met vriendinnen en (zoals het hoort voor een goed Chinees meisje) hecht waarde aan haar Chinese achtergrond. In 1954 gaan Chinese meisjes met Chinese meisjes om, niet met witte meisjes of witte jongens. Het communisme wordt als gevaar gezien en er wordt gejaagd op mensen die, in welke generatie ook, met valse papieren naar Amerika zijn gekomen.  Maar toch heeft Lily ook geheimen. Ze wil meewerken aan de ruimtevaart, net als haar tante Judy. En ze leest achter in de winkel stiekem boekjes over lesbische vrouwen.

De Telegraph Club

Lily leert haar klasgenoot Kath kennen. Al jaren zitten ze bij elkaar in de klas, maar nooit hebben ze persoonlijk contact gehad. Tot blijkt dat ze veel gemeen hebben met elkaar. Lily vindt Kath steeds leuker worden. Als haar vriendin haar meeneemt naar de Telegraph Club, gaat er een wereld voor Lily open. In de Telegraph Club komen veel toeristen. Ze komen kijken naar Tommy Andrews, mannenimitator. Maar later op de avond, als de toeristen weer zijn vertrokken, is de Telegraph Club de veilige club voor vrouwen die nergens anders welkom zijn.

Ingewikkeld

Aan het eind van Tommy’s optreden kwam het publiek steeds meer los, mensen stonden op, bewogen zich naar de bar of juist van de bar af. Kath zag een paar vrouwen weglopen van een tafeltje vlakbij. snel nam ze de plek in, Lily liep achter haar aan.
Kath keek opgewonden om zich heen. ‘Wat vond je?’ vroeg ze.

Lily vindt het ingewikkeld. Ze is verliefd op Kath, maar weet niet wat ze ermee moet doen. Tommy Andrews heeft iets mysterieus en magisch, maar blijkt toch niet te zijn wat ze Lily had verwacht. En de stiekeme ontmoetingen in de Telegraph Club, midden in de nacht, zijn spannend. Homoseksualiteit wordt in het San Francisco van 1954 absoluut niet getolereerd. Dit lees je in het hele boek terug. Op bepaalde punten in het boek krijg je een overzicht van belangrijke gebeurtenissen, zowel op persoonlijk als op landelijk of zelfs internationaal niveau. Hierdoor krijg je een mooi overzicht van de geschiedenis en waarmee dit boek verbonden is. Toch is dit boek geen geschiedenisles. Het laat zien hoe moeilijk het voor homoseksuelen was in 1954, en op bepaalde plaatsen nog steeds, om te zijn wie ze zijn. Hoe onzeker het leven kan zijn en hoe ontwrichtend een liefde kan zijn voor een familie die alles op alles heeft moeten zetten om “veilig” in Amerika te wonen.

Bestseller

Deze terechte New York Times Bestseller wordt in Nederland nog niet veel gelezen. Ik zou hem wel aan iedereen aanraden! Of de queer gemeenschap iets is wat bij je past of niet, dat maakt voor dit boek niet uit. Ik lees in ‘de nacht in de Telegraph Club’ puur een stiekem liefdesverhaal tussen twee jonge meiden. Prachtig geschreven en gevormd tot een spannend en meeslepend verhaal. Is er dan echt helemaal geen puntje van kritiek? Ja, misschien een kleintje dan. Malinda Lo heeft dit boek geweldig goed geschreven, maar wat ik jammer vind, is dat de Nederlandse vertaling op sommige plekken wat te letterlijk is. Hierdoor lopen niet alle zinnen net zo mooi als ze zouden moeten. Maar gelukkig voor auteur, vertaler en iedereen voor wie dit boek belangrijk is: daar zal niemand over vallen. Daar is het boek te goed voor.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *