De Kastanjeboom
‘De Kastanjeboom’ is een novelle van Verona Adriaensens en is tevens als luisterboek uitgegeven. Voorgelezen door Patrick Bernauw, is dit een unieke ervaring.
Voorlezer Patrick Bernauw
Toen ik aan dit luisterboek begon en de stem van Patrick Bernauw hoorde, dacht ik alsmaar: Ik kén die stem ergens van. En ineens viel het kwartje. Patrick Bernauw had ik al eens eerder gehoord toen hij de novelle ‘Pelléas en Mélisande’ voorlas. Ik noemde dit luisterboek: een lust voor het oor, en dat was/is mede aan hem te danken. Zo ook, De Kastanjeboom. Een betere keuze als voorlezer dan Patrick Bernauw is er volgens mij niet. Zijn stem past precies bij het verhaal: melancholisch en romantisch.
De herfst van het leven
Aan het woord is Rogier. Een oude man die moe is van het leven. Hij kijkt naar de Kastanjeboom vanuit zijn huis en ziet dat er een tak wordt afgezaagd. De tak waarin de meesjes wonen.
Hierna vertelt hij over de belangrijkste momenten uit zijn leven. ‘Ombra mai fu’ van Händel, het favoriete lied van zijn vriendin Anna, komt vaak terug met daarin een lofzang over de boom en zijn schaduw. Melancholie pur sang!
Zijn dochter en kleinzoon komen nog vaak langs, maar ‘stiekem’ wil Rogier niet meer. Hij is behoorlijk in de contramine tegen zijn dochter, die hem bij de les houdt.
De Kastanjeboom is een mooie novelle
Kan een melancholische novelle mooi zijn? Ja zeker, het is dan wel geen vrolijk boek om te lezen of om naar te luisteren maar het is goudeerlijk daardoor heel mooi. Een ‘klein’ verhaal en mooi beschreven. Verdriet, verlies en rouw. En de moed om verder te gaan? Dat zal ik niet spoileren.
Een grootste roman, geniale dystopische thriller of een goeddoordachte misdaadverhaal schrijven is erg knap. Maar een novelle schrijven over een oude man en een kastanjeboom, vind ik net zo bijzonder.
Previous Post
Next Post
