Lezen uit je eigen boekenkast

De zomervakantie: de ideale periode om lekker te lezen. En deze zomer besloot ik om vooral boeken te lezen die al een tijd ongelezen in mijn boekenkast stond. Hoe dat beviel? Spoiler: heel goed!

#stackofshame

Eerst even terug naar een moment voor de vakantie. Op Instagram las ik over een boekentag die rondging: #stackofshame. De stapel met boeken die je hebt gekocht (of gekregen) en die je meteen wilde gaan lezen. Maar je raadt het al: om welke reden dan ook staan de boeken nog ongelezen in je boekenkast. Ik haalde de stapel uit de kast, maakte foto’s en dacht ‘oeps.’ Schamen? Nee dat nog net niet, maar ik dacht wel ‘hier zitten boeken bij die ik al in de doos ‘boeken die ik snel ga lezen’ heb gestopt tijdens onze verhuizing naar Innsbruck.’ In 2010…

Alle ongelezen boeken uit mijn boekenkast?

De stapel was zo’n anderhalve meter hoog. En nee, dat waren niet alle ongelezen boeken uit mijn boekenkast. En dan te bedenken dat ik regelmatig voor mijn kast sta en denk ‘ik heb niets om te lezen.’ Of beter gezegd: niets dat ik NU wil lezen. Ik vond het de hoogste tijd om iets aan die stapel te doen. De zomervakantie leek me daarvoor het uitgelezen moment. Vier weken vrij! Niet genoeg om meteen de hele stapel te gaan lezen, dat leek me redelijk onmogelijk. Eerst maar eens een selectie uit die stapel. De rest van de boeken heb ik netjes terug gezet… in de boekenkast. De foto’s moeten me er aan herinneren welke stapel ik hierna kan maken.

Willekeurige selectie?

Bij het selecteren van de boeken die ik op de ‘nu echt, echt, echt snel lezen’ stapel legde, heb ik gekeken naar een mix van dikke en dunne boeken, verschillende genres en boeken die ik al lang geleden kocht en die ik pas net kocht. En zoals ik in het begin van dit blog al schreef: dat lezen uit eigen boekenkast beviel heel goed. Een mini-review van de boeken die ik al uit heb. Op volgorde van ‘must read’ naar ‘kun je wel overslaan.’

Middaguur – Dorte Hansen

Prachtig geschreven en zo invoelbaar. Dit boek gaat over een klein dorp in Duitsland, waar het steeds stiller en leger wordt. Winkels gaan dicht, jongeren trekken weg. Hoofdpersoon Ingwer is een van de jongeren die is vertrokken. Maar hij komt terug, om zijn opa en oma te verzorgen. Heden en verleden lopen op prachtige wijze door elkaar. Het taalgebruik van Hansen is virtuoos. Echt een must read wat mij betreft!

Uprooted – Naomi Novik

Een close call met Middaguur! Dit boek heb ik in twee dagen uitgelezen, ik wilde het eigenlijk niet wegleggen maar ja: je moet ook af en toe slapen en eten. Toen ik het uit had dacht ik ‘waarom heb ik hier niet langer over gedaan en meer van genoten, wat moet ik nu gaan lezen?’ Het is een fantasy boek, de Nederlandse titel is Ontworteld. Hoofdpersoon Agnieszka woont in een klein dorp. Iedere tien jaar moet een jong meisje uit het dorp gaan werken voor De Tovenaar, die het dorp beschermt. Wat er met de meisjes gebeurt tijdens die tien jaar weet niemand. Wat iedereen wel weet is dat ze na die periode niet meer in het dorp willen wonen. Je raadt al wat er met Agnieszka gebeurt… Maar geloof me: dat is het enige voorspelbare aan dit boek. Een van de beste fantasy-boeken die ik in lange tijd las.

Moederziel – Ans Vroom

Na het lezen van ‘Van geboren worden ga je dood’ een paar maanden geleden, kocht ik meteen dit boek. Het debuut van Vroom. Een prachtig verhaal over relaties tussen moeders en dochters. Voor iedereen die van een mooie psychologische roman houdt.

Aurora – Luis Landero

Dit boek kocht ik meteen na het lezen van de review van Marga. Goede keuze! Het allermooiste aan dit boek vind ik de wisseling in perspectief. Je beleeft alles zowel via Aurora als via de persoon die haar over de gebeurtenis vertelt. Ook hier wisselen heden en verleden elkaar af. In Marga’s review lees je meer over de inhoud. Echt een prachtig boek.

Convenience Store Woman – Sayaka Murata

Keiko is 36 jaar oud en werkt in een supermarkt. Beter gezegd: de supermarkt is haar leven. Haar familie en vrienden begrijpen hier niets van en raden haar aan om iets anders te gaan doen. En om een relatie te zoeken. Keiko begrijpt daar niets van, maar wil er wel in meegaan. Een prachtig, kort verhaal.

Wat wij zagen – Hanna Bervoets

Ik las zo veel verschillende meningen over dit boekenweekgeschenk dat ik dacht ‘ik wil het toch lezen.’ Ik vond het aardig. Zo aardig dat zodra ik weer boeken ga kopen, ik er zeker een van Bervoets ga kopen. Ze schrijft prachtig. Alleen vond ik dit verhaal niet helemaal rond.

The Seep – Chana Porter

Dit boek zou ik overslaan. Ik had er veel zin in, een dystopie over vriendelijke aliens: de seep. Geen oorlog, geen onderdrukking, alleen fijne gevoelens. Een prachtig gegeven. Jammer genoeg was het verhaal erg rommelig en ging het alle kanten op.

KliFi – Adriaan van Dis

Helaas, ook dit boek raad ik niet aan. Opnieuw dacht ik ‘boeiend gegeven,’ maar net als bij The Sheep vond ik ook hier het verhaal te rommelig. Jammer, want het gaat over belangrijk onderwerpen.

Nog twee dan

Twee boeken zie je niet terug bij de mini reviews. Een boek ga ik niet uitlezen en dat is Cartes Postales from Greece. Een boek dat er echt prachtig uitziet, zowel de cover als het binnenwerk. Maar dat is dan ook het grootste pluspunt van het boek naar mijn idee. Victoria Hislop wordt alom geprezen om haar mooie verhalen, maar dit boek wist mij niet te betoveren.

Voor 4321 geldt precies het tegenovergestelde. Een dikke pil, maar ik geniet er enorm van. Alleen vrees ik het moment dat dit prachtige boek van Paul Auster uit is. Daarom lees ik er alleen ‘s avonds in en dan niet te lang. Zo hoop ik de laatste 20% zo lang mogelijk te laten duren.

Geen nieuwe boeken kopen

Ik nam me trouwens ook voor om geen boeken te kopen voor ik de eerste stapel uit had. Dat is me niet helemaal gelukt… Ik kocht twee boeken. De rest heb ik genoteerd voor mezelf om te vragen met mijn verjaardag. Misschien heb ik dan mijn hele stapel boeken wel weggewerkt…

Heb jij wel eens een stapel gemaakt van je nog te lezen boeken?