Het geheim van de schaduwgruw
‘Het geheim van de schaduwgruw’ is een heerlijk sfeervol en spannend boek dat verder gaat waar de eerdere avonturen van Herbert Citroen en Violet Purperwier ophielden. Maar je hoeft de eerdere delen (‘Het geheim van de Malamander’ en ‘Het geheim van Gargantis’) niet gelezen te hebben om van dit avontuur te genieten. De schrijver weet je vanaf het eerste moment te pakken met zijn mooie sfeerbeschrijvingen, zijn grappige woordspelingen, zijn bijzondere personages en fantasievolle en spannende verhaal.
Net als in de eerdere delen spelen de weesjongen Herbie Citroen en zijn vriendinnetje Violet Purperwier de hoofdrol. De locatie is wederom het kuststadje Owee aan Zee met zijn hotel, zijn pier en zijn lokale legendes. Een ook mijn persoonlijke favoriet, de leesapotheek waar je het recept krijgt voor het boek dat je op dat moment nodig hebt, speelt weer een rol dit verhaal. Op een dag wandelt een beroemde illusionist het leven van Herbie binnen. Deze Caliastra beweert een tante van hem te zijn. Dat wil Herbie maar wat graag geloven, want hij droomt er al jaren van een familie te hebben. Maar Caliastra is naar Owee aan Zee gekomen met een duister plan. Ze is met name geïnteresseerd in de Schaduwgruw, een monster dat de schaduw van mensen steelt. Met behulp van een toverlantaarn en het monster, verandert Caliastra de inwoners in willoze marionetten die alles voor haar willen doen. Het is aan Herbie om deze kwaadaardige illusionist te stoppen. Maar uiteindelijk blijkt dat niet alles is wat het lijkt en neemt het verhaal een onverwachte wening.
Spanning en mysterie
Als je dit boek leest is het alsof je naar een spannende film zit te kijken. Er komt van alles aan bod: Een geheimzinnige goochelaar, een oude legende van een toverlantaarn en een verlaten ondergronds gangenstelsel. Alles bij elkaar zorgt het voor een spannend avontuur. Echt zo’n boek waarmee je op een gure winterdag op de bank kruipt en dat je meevoert naar een andere wereld.
Sfeervolle vertelling
Net als in zijn vorige boeken besteedt Thomas Taylor weer veel aandacht aan sfeerbeschrijvingen waardoor je het dorpje, de straten en de huizen echt voor je ziet. Sommige zinnen zijn daardoor wat aan de lange kant. Voor een 7-jarige die nog niet zo goed kan lezen is dat misschien wat ingewikkeld. Ik raad aan om het boek voor die leeftijdscategorie voor te lezen. Want ook ouders zullen vast en zeker veel plezier beleven aan dit boek. Zo zijn de subtiele woordgrapjes die Thomas Taylor in de namen van de personages verwerkt (Een naam als Sebastiaan Aals bijvoorbeeld, verraadt zijn gladde karakter) eerder voor hen bedoeld dan voor de kinderen zelf. Die focussen waarschijnlijk meer op de spannende verhaallijn. En dus heeft dit boek voor verschillende soorten lezers iets moois te bieden.
De schaduwgruw is geschikt voor kids vanaf een jaar of 8 die houden van avontuurlijke verhalen met een vleugje magie. Een lekker dikke pil voor extra lang leesplezier.
Previous Post
Next Post
