Stadsnomade – Amy Liptrot
‘Stadsnomade’ is geschreven door Engelse auteur Amy Liptrot, en vertaald door Robbert-Jan Henkes. De titel verraadt al een beetje de inhoud: het gaat over een zwervend (stads-)bestaan.
Een nomade is een persoon die rondtrekt en geen vaste woon- of verblijfplaats heeft.
Amy Liptrot
Amy Liptrot is bij ons nog niet zo bekend maar heeft toch al een paar uitstekende boeken op haar naam staan. En ze heeft twee literaire prijzen gewonnen voor haar roman ‘De uitweer’.
Stadsnomade van Amy Liptrot is een messcherpe, maar schitterende overdenking over verlangen en eenzaamheid in een tijd waarin we tegelijkertijd meer en minder met elkaar verbonden zijn dan ooit. (achterflap boek)
Stadsnomade
Deels ben ik het hier mee eens. Het is inderdaad een boek dat eenzaamheid uitschreeuwt al heeft de hoofdrolspeelster (Amy zelf) vele digitale contacten en reist zij van stad naar stad. Ze leeft een modern leven waar velen van dromen. Toch heeft die droom ook een schaduwzijde. Ze voelt zich nergens thuis en leeft een sober en eenzaam leven.
Berlijn
Het verhaal vangt aan als Amy haar geïsoleerde leven op de Orkneyeilanden achter zich laat en naar Berlijn verhuist. Nou ja verhuizen…. Haar bezittingen passen in een weekendtas en ze hopt van onderhuur naar onderhuur en van het ene slecht-betaalde baantje naar het andere. Ze doet haar best de taal te leren en contacten te leggen maar het valt niet mee. Alles is tijdelijk, alles is vluchtig.
Natuur
Ze zoekt troost in de natuur van de stad. En die is er in Berlijn! Zo wil ze erg graag de wasbeer ‘spotten’ en gaat ze daarvoor soms zelfs s’ nachts op pad. Ook ziet ze haviken, bonte kraaien en vossen. In haar liefde voor de natuur leert ze enkele mensen kennen die iets langer in haar leven blijven.
Personen B.
Omdat de meeste contacten toch niet bijster lang duren, noemt ze zichzelf A. en iedere derde persoon B. Dit leest heel grappig maar tegelijkertijd is het ook triest omdat persoon B. vele personen zijn die komen en gaan.
Liefde en Obsessie
Tot zich er een persoon B aandient waar ze straalverliefd op wordt. Met hem ziet ze voor het eerst een vaste toekomst en praten ze zelfs over een nieuw leven samen in een ander land. Net als het boek een feelgoodroman lijkt te worden, maakt hij het uit. Als een donderslag bij heldere hemel want Amy had dit niet zien aankomen. Ze is overstuur en wil een verklaring. Die krijgt ze maar deels en besluit dan ook, na een lange tijd hem obsessief te hebben gevolgd op Social Media, Berlijn te verlaten.
Messcherpe overdenkingen?
Met de lyrische omschrijvingen, op de achterkant van haar boek, ben ik het maar gedeeltelijk mee eens. Het is inderdaad een goed geschreven verhaal en je leest het in één adem uit. Ook brengt Amy heel goed het gevoel over van eenzaamheid en verlangen in haar vluchtige en nomade bestaan. Echter messcherp vind ik het zeker niet. Het verhaal blijft hier en daar té lang hangen in gemoedsstemmingen en Amy schetst een beeld alsof het haar wordt aangedaan, terwijl ze toch echt zelf kiest voor dit bestaan.
Stadsnomade – aanrader?
Het verhaal leest lekker weg en misschien vind je als lezer herkenning het tijdsbeeld van de digitale wereld die onze levens lijkt te overheersen. Ik vertelde over dit boek aan een digitaal Berlijns contact waarbij ik vooral benadrukte dat Amy zo mooi de natuur beschrijft in Berlijn. Echter halverwege liet ik toch weten dat ik het boek niet aanraadde als het vooral hier om te doen zou zijn…
Geen A-boek, wat mij betreft maar wel een goed B-boek, dat is zeker!