Westhaven – Johan Deseyn

31 oktober 2019 Marga van der Vet

De roman van Johan Deseyn is genoemd naar het dorpje ‘Westhaven’ waar het verhaal zich afspeelt. Het boek valt onder de categorie: duistere thrillers en maakt dit zeker waar.

De schrijver en zijn boeken

Eerlijk gezegd had ik nog nooit van de schrijver Johan Deseyn gehoord en waren zijn boeken mij niet opgevallen in de boekwinkels.

Toch heeft hij al meerdere boeken op zijn naam staan, waaronder Erfenis, Het Pact en de Twijfelzone; allemaal duistere thrillers. Deze boeken zijn gerecenseerd, door bijvoorbeeld Leesidee, als: “aanraders voor horrorliefhebbers”. ‘Westhaven’ verscheen al in 2002 als eerste druk en nu als tweede druk in 2018.

Psycho-horror

Johan Deseyn is een Vlaamse schrijver van psycho-horror en woont met vrouw en dochter in Sint-Lodewijk, Deerlijk te België. Als beginnend auteur kreeg hij de aanmoedigingsprijs tijdens de Europese SF Conventie, EUROCON 1990 in Fayenne (Fr). Later in 1991 ontving hij die nog een keer tijdens dezelfde conventie CRACON te Krakau (Polen). Zijn psycho-horror roman Westhaven kwam op de lijst voor een prijs van De Diamanten Kogel in 2003. Datzelfde jaar ontving hij ook de cultuurtrofee van de gemeente Deerlijk voor dit boek.

In zijn genre mag hij dus inmiddels echt wel een schrijver van hoog niveau genoemd worden. Naast romans schrijft hij ook korte verhalen en is zijn roman De Deur vertaald in het Engels als Love Beyond.

Westhaven

Sela Wincer bezoekt het dorpje Westhaven en hoopt zich hier te settelen. Haar aanwezigheid in het dorp gaat echter gepaard met rare, bloedstollende gebeurtenissen waar de dorpelingen niet zo blij mee zijn. De dorpelingen leggen echter geen link tussen haar komst en de gebeurtenissen.
Het boek is soms iets minder spannend, soms heel spannend en er zijn hoofdstukken waarin je toch echt wel achter de kussens van je bank kruipt. Een welgemeend advies: zorg dat je niet alleen thuis bent.

Bloedspetters en ingewanden

Zoals in echte horrorverhalen is isolement een beangstigende factor (het hele dorp is geïsoleerd) en vliegen de bloedspetters je regelmatig om de oren. De schrijver is vast geïnspireerd door een slagerij in zijn omgeving want bloed, vlees en organen zijn in bijna ieder hoofdstuk een geliefd onderwerp. Details hierover zijn een lust voor echte horrorliefhebbers en laten weinig aan de verbeelding over.

Spanning en ware shockmomenten

Het is gelukkig niet alleen maar slagerswerk, de gebeurtenissen zijn ook enorm spannend en de karakters van bijna alle dorpelingen worden mooi beschreven. Een echte psycho-horror dus, want die combinatie staat vaak garant voor een hoop spanning, onverwachte wendingen en ware shockmomenten. Het einde is zeker de moeite waard. Zonder spoilers kan ik gerust zeggen dat het een waar spektakel is.

Geen enkel minpuntje

Kan ik nog een minpuntje noemen over dit boek? Nee. Het is een lekker boek en een tikkeltje anders dan de horrormeesters Stephan King en Clive Barker.
De enige verwarring is het feit dat het verhaal zich afspeelt in een afgelegen Amerikaans dorpje, waardoor je denkt dat het om een Amerikaans boek gaat dat vertaald is in het Belgisch. Indien het verhaal over een Belgisch dorpje was gegaan, had dit beter gepast bij de taal en de sfeer van het boek.

Nog een kleine waarschuwing

Als je dit boek hebt gelezen, durf je als puber niet snel meer naar een discotheek of een schoolfeest. En de echtelijke ruzie die een stel in dit boek heeft, liegt er ook niet om.
Neem daarom dus altijd de waarschuwing van een seniele oude man serieus!