Verhalen – Rasmus Dahlqvist

‘Verhalen’ is geschreven door de Belgische auteur Rasmus Dahlqvist en uitgegeven door Brave New Books. Het is, dat raad je natuurlijk al, een verhalenbundel met de (h)eerlijk minimalistische titel: Verhalen. Op de cover prijkt een mooie zwaan. De prachtige, stilistische foto maakt mij enthousiast om het boek meteen te gaan lezen!

Rasmus Dahlqvist

Maar eerst. Wie is Rasmus Dahlqvist? Op zijn gelijknamige, tweetalige website kun je lezen wie deze auteur is. Dahlqvist heeft al vele boeken op zijn naam staan, zowel non-fictie als fictie. Na dit boek ‘Verhalen’ ben ik erg nieuwsgierig geworden naar zijn andere boeken :>)

Korte verhalen

Het boek opent met een verhaal over een zwaan. Korte verhalen schrijven is zo eenvoudig nog niet. Je kunt je als auteur geen aanloopje veroorloven en het verhaal moet meteen de lezer ‘pakken’. In dit eerste verhaal kan ik zeggen dat Rasmus Dahlqvist dat zeker is gelukt. Ik werd er helemaal vrolijk van. Een zeer origineel verhaal over een man die nogal warrig is en een dwangneurose heeft ten aanzien van digitale getallen. Op een dag wordt hij geconfronteerd met een zwaan in zijn flat. Wat nu? Gaat het de man lukken om de zwaan te eruit te krijgen, of blijft de zwaan mooi op de wc-pot-deksel zitten waar de zwaan prima lijkt te vertoeven.

Dit verhaal, net als het tweede verhaal zijn in de ik-vorm geschreven. De meeste andere verhalen zijn in het alwetende perspectief of als raamvertelling geschreven.

De zwaan bleef me aanstaren en dat maakte me ongemakkelijk. Met die donkere ogen van haar was ik niet zeker waar ze eigenlijk naar keek. ik stond daar nog steeds in mijn pyjamabroek op zowat anderhalve meter afstand van haar vandaan. Ik bewoog me niet want bij elke beweging die ik maakte kon ze het heen en weer zwaaien van mijn geslacht in die losse pyjamabroek zien. Stel je voor dat ze overwoog om met een grote uithaal van haar nek een aanval naar mijn weke delen te ondernemen en een hap uit mijn klokkenspel te nemen, Niet opzettelijk misschien, ….., maar je weet maar nooit of ze nieuwsgierig was naar mijn bungelden familiejuwelen. Ze kon hier niet blijven.

De andere verhalen

Hilarisch en geniaal vind ik het verhaal over een man die niet kan slapen vanwege een nieuw winkeltje in de straat waar in de hele vroege ochtenduren de kranten worden geleverd om naar de bezorging en de kiosken te gaan. Na verloop van tijd leidt zijn slapeloosheid tot een uiterlijk van een dolende geest en laat dat is nu nét de methode zijn om de vrachtwagenchauffeur eens even flink de stuipen op het lijf te jagen….

En dan is er ook een pareltje: het ontroerende verhaal over een man die een baby in zijn armen krijgt gedrukt als hij voor een etalage van een winkel staat. De moeder moet ‘even’ naar binnen en de man staat daar als ‘even vader’, hetgeen ook de titel van het hoofdstuk is. Een prachtig poëtisch en mooi verhaal.

De andere verhalen zijn allemaal stuk voor stuk makkelijk om te lezen, Dahlqvist heeft een prettige schrijfstijl; niet te snel, niet te zwaar, duidelijk en to-the-point. Daarnaast kan hij toch ook erg mooi schrijven om de sfeer in het verhaal te benadrukken, of dit nu om een klein flatje gaat, zoals bij ‘De zwaan’ of een nostalgische sfeer bij ‘Wie dit leest is gek’. De verhalen zijn allemaal realistisch. Ze zitten af en toe tegen het randje aan van onrealistisch maar die grens wordt nergens overschreden, alhoewel de meeste verhalen vooral erg leuk zijn door de onwaarschijnlijkheid.

Ook zo’n voorbeeld: een stel dat boven elkaar leeft qua verdiepingen van een appartement in het verhaal ‘Het geheim van een goed huwelijk’. Hij leeft in een eigen gecreëerd tropisch paradijs, compleet met strandstoel in het witte zand en cocktail bar. Zij leeft in een winter paradijs met een kerstboom, haardvuur, een gevoerde sprei op de bank en een pot dampende thee naast haar. Een bijzonder huwelijk, zeg maar…

Mijn lees-ervaring:

Als je een verhalenbundel leest, heb je al lezer natuurlijk een eigen mening en voorkeur. Het ene verhaal zal je meer aanspreken dan het andere. De verhalen van Dahlqvist zijn zeer afwisselend; van nostalgisch tot en met hilarisch. Maar ook ontroerend en vooral heel origineel. Ik moest ook erg lachen om het allerlaatste verhaal als afsluiter: een musuem met een nogal vreemd beleid ten aanzien van groepskortingen. Kortom: een lach en een bijna traan bij het lezen van ‘Verhalen’.

Wat mij direct te binnen schoot: dit boekje is het perfecte verjaardagscadeau voor iemand die graag wil lezen, maar er zelden aan toe komt — of opziet tegen dikke romans en eindeloze literatuur. De bundel Verhalen weet te verleiden: met compacte pareltjes die uitnodigen tot meer. Korte verhalen zijn als verse broodjes — ze smaken altijd, zijn licht verteerbaar, maar laten je toch aangenaam voldaan achter.

p.s. ‘Verhalen’ is tevens te koop als E-book.