‘Tussen vrouwen en paarden’, wat is dat toch?

15 februari 2021 Marga van der Vet

‘Tussen vrouwen en paarden‘ heeft als subtitel: ‘over bevlogenheid, levenslessen en onvoorwaardelijke liefde’. Het boek gaat over de band die vrouwen en paarden met elkaar hebben en dit is niet gemakkelijk om te definiëren. Maar het is schrijfster Ellen Pitlo toch gelukt om dit te beschrijven in een verrassend boek vol met interviews en mooie verhalen. Ellen Pitlo is schrijfster, fotografe en interieurstyliste.

Wat is dat toch ’tussen vrouwen en paarden’?

Vele mensen zullen het zich afvragen, vooral diegenen die zelfs niets met paarden hebben. Maar de meeste vrouwen die een paard hebben of paardrijden, weten zelf de vraag ook niet zo goed te beantwoorden. Het is als een band met je hond, je kat, maar toch ook weer totaal anders…

Paarden zijn intelligente wezens

Net als de hond is het paard al eeuwenlang gedomesticeerd en een grote vriend van de mens geworden. Hoe had de ontwikkeling van de mens eruit gezien zonder het paard? Hoe hadden we ons vervoerd, hoe hadden oorlogen eruit gezien en hoe was de landbouw geweest zonder het paard? Dat het paard al eeuwen belangrijk voor ons is, staat vast. Maar nu de functie van het paard uitsluitend nog een recreatieve en sportieve aard heeft, staat ook vast: de mens kan en wil niet zonder het paard. En al helemaal niet de vrouw-mens.

Tussen vrouwen en paarden

De paardensport is een grote tak binnen de sportwereld en bevat vele disciplines. Van springen tot dressuur, van mennen tot draverijen en van endurance tot en met recreatief rijden. Geen sport heeft zoveel verschillende disciplines als de paardensport en wat ook nog een leuk gegeven is: er wordt geen onderscheid gemaakt tussen vrouwen en mannen (of merries, ruinen en hengsten.) Genders worden hetzelfde beoordeeld ongeacht of dit gaat over een ‘stoere’ discipline zoals military of polosport of bijvoorbeeld dressuur waar meer fijngevoeligheid en subtiliteit voor nodig is. En toch is tachtig procent van de Nederlandse ruiters vrouwelijk!

Persoonlijke ervaringen en interviews

Ellen Pitlo praat met verschillende paardenvrouwen in haar boek over de band tussen vrouwen en paarden. De vrouwen die in haar boek worden geportretteerd met een prachtige foto en hun verhaal vertellen middels een interview zijn: Berlinda van Dijk, Angelique Vroom, Maud de Reu, Sharoné Balaban-van Zijl, Nanette Dijkman, Mariska van de Baan-Boom, Marieke van Soest, Heleen Zorn, Joyce Winkel, Carina Terhurne-Rijgwart, Corline Heij-Tuitert, Frederike Sleurink, Jacqueline van der Vlies, Josephine Woltman Elpers, Els van Soest-Middelhoek, Joan Kok, Corine Vogelaar, Ineke Roetert, Marlies van Dijk en Melanie Krikke.

Het boek in ingedeeld in thema’s zoals bijvoorbeeld: ‘Volg je dromen, zij weten de weg’, ‘Volg je hart, want dat klopt’ en ‘Toeval bestaat niet’. Tussen de interviews en de verhalen van de bovengenoemde vrouwen vertelt Ellen Pitlo ook haar eigen verhaal en wat de paarden in haar leven voor haar betekenen.

De band tussen vrouwen en paarden

Deze band is zoals gezegd moeilijk uit te leggen aan derden. Het woord ‘liefde’ komt vaak voorbij. Het is ook echt niet moeilijk om van de zachtaardige wezens te (gaan) houden als je er samen mee een sport beoefent, dagelijks een ritje door het bos maakt of als ze achter je huis staan en je altijd blij zijn je te zien. Paarden zijn trouw maar hun respect kun je niet afdwingen, dat moet je verdienen. Is er een wederzijds vertrouwen opgebouwd, dan is deze band vaak onvoorwaardelijk en kom je er steeds meer achter dat ze veel intelligenter zijn dan menigeen beweert.

Twintig vrouwen, vele paarden

De vrouwen in het boek vertellen mooie verhalen over hun leven met paarden en hun passie voor paarden. Het is niet alleen rozengeur en maneschijn want als paardenvrouw kun je ook veel zorgen en verdriet meemaken. Maar dat hoort wel bij het leven en zeker als je verantwoordelijk bent voor zo’n groot dier als een paard of pony.

Leermeesters?

Ik vond zelf veel herkenning in alle verhalen van deze vrouwen ondanks dat deze toch erg persoonlijk zijn. Voor niet-paardenmensen is het boek gemakkelijk te lezen. Het zal wel lastig zijn om het gevoel te begrijpen dat de vrouwen beschrijven. Woorden als ‘spiegelen’, ‘levenslessen’ en ‘leermeesters’ klinken zwaar en vaag.

Onvoorwaardelijke liefde

Voor paardenmensen is dit een boek dat een heerlijk tegenwicht geeft tussen alle rij-instructie boeken die vaak erg op de sport zijn gericht. Maar om iets te willen bereiken, of dit nu een sport-prestatie of een ontspannen buitenritje is, is de relatie tussen het team (mens en paard) toch de basis van alles. Dit boek draagt bij aan de trend om paarden niet alleen te zien als instrument, financiële investering, een stamboekpapier op vier benen of een gebruiksmiddel dat je weer kunt doorverkopen als het niet ‘klikt’. Het boek is een ode aan vrouwen én paarden die onvoorwaardelijk met elkaar zijn verbonden en alle aspecten van het leven samen doormaken. Dat is liefde!