Mindful romance – Het licht in de bomen

‘Het licht in de bomen’ is geschreven door Patricia Koele en uitgegeven door Oceaan. Het boek is deel 1 van een serie. Deel 2 is: ‘Het geluk van het bos’. Hier zal later een recensies over volgen.

Het genre van dit boek is een bijzondere: het is een Mindful romance. De gehele subtitel luidt: Mindful romance: prachtige roman over de helende kracht van de natuur.

Wat is een Mindful romance?

Al vele genres hebben we besproken op Boekrecensiesblog. Het leven in de boekenwereld is niet meer zo simpel als het ooit was. Toen waren de categorieën qua boekindeling oftewel genres: Romans, Literatuur, Aardrijkskunde, Geschiedenis, Kinderboeken, Buitenlandse boeken of vertalingen, Fantasy, Science Fiction, non-fictie, Politiek en maatschappij, zelfhulpboeken en nog een paar. En nu? Het aantal genres is groter dan ooit. Op zich geen enkele probleem, maar soms wel lastig. Want wat is het verschil tussen een Young Adult en een new Young Adult? Of tussen een Chicklit en een feelgoodroman? En what the hell is Weird Fiction? Of in een blog onlangs: healing fiction? En dan nu in deze blog: Wat is een mindful romance?

Subgenre binnen de romantische literatuur

Een mindful romance is een subgenre binnen de romantische literatuur dat zich onderscheidt door de nadruk op emotionele diepgang, bewustzijn en innerlijke groei van de hoofdpersonages. Het is een genre dat niet alleen draait om de romantische ontwikkeling tussen twee personen, maar ook om hun persoonlijke reis naar zelfinzicht, heling en bewuste verbondenheid.

Het licht in de bomen

Aan de hand van de kenmerken van Mindful romance bespreek ik het boek ‘het licht in de bomen’. Een beetje andere recensie dus, maar ik zal het doen met veel mindfulness :>)

Kenmerken van een mindful romance:

Innerlijke reflectie: De hoofdpersonages zijn zich bewust van hun eigen gevoelens, gedrag en verleden. Ze reflecteren regelmatig op hun keuzes en groeiproces.

Het verhaal gaat over een vrouw Nele, in haar dertiger jaren, die nog niet haar draai in het leven heeft gevonden. Ze woont in de stad en werk in een theater maar ze mist een doel, een liefde en vooral de natuur heel erg. Ze denkt hier veel over na. Het is geen irritant navelstaren, maar zelfreflectie die ik wel als lezer eerder bij een volwassen persoon zou plaatsen met veel levenservaring.

Langzame opbouw: In tegenstelling tot impulsieve of dramatische liefdesverhalen, ontwikkelt de relatie zich hier geleidelijk, vaak via oprechte gesprekken, gezamenlijke ervaringen en wederzijds begrip.

Het verhaal bouwt zich inderdaad langzaam op. Nele heeft veel contact met haar oma Vio die haar op een dag vraagt om een boom, die in een pot op haar balkon staat, naar een bos aan de Oostzee te brengen waar deze geplant moet worden. Nele gaat op reis en ontmoet allemaal fijne rustige mensen. Ze heeft vooral veel contact met twee bejaarden Hella en Quentin, die verzorgd worden door een verpleger Timon. Met hem is het geen liefde op het eerste gezicht want Timon zwelgt in zelfmedelijden vanwege een mislukte relatie en heeft geen oog voor Nele. En toch… langzaam groeit er sympathie tussen die twee omdat ze samenwerken aan een project dat Hella hen heeft gevraagd.

Dit project heeft te maken met de opa van Nele waar Nele tevens naar op zoek is. Zij wil namelijk weten waarom haar oma Vio destijds niet bij hem bleef maar besloot weg te gaan en haar kind (de moeder van Nele) alleen op te voeden. Opa Joram was een kunstenaar en een interessant mens. Hij leefde in de omgeving waar Nele nu is en langzaam maar zeker hoort ze steeds meer verhalen over hem.

Thema’s van heling en acceptatie: Thema’s zoals trauma, rouw, zelfliefde en vergeving komen vaak aan bod. De liefde wordt niet voorgesteld als een magische oplossing, maar als een ondersteunende kracht in een proces van persoonlijke ontwikkeling.

Dit klopt geheel met de inhoud van dit boek. Er zijn geen simpele snelle antwoorden. Er is een diepe zoektocht naar het verleden, naar gevoelens en vooral naar een doel in het leven.

Authenticiteit en kwetsbaarheid: Personages tonen zich kwetsbaar en eerlijk naar zichzelf en elkaar. Er wordt veel waarde gehecht aan oprechte communicatie.

Er zijn veel dialogen. Gelukkig niet té veel. De dialogen zijn realistisch maar ook verzonnen. Zo heeft Nele ook gesprekken met haar opa, die al járen geleden is overleden. Door een gesprek met hem, zet Nele alles voor zichzelf op een rijtje en vind weer betekenis in haar leven.

Spirituele of filosofische inslag: Soms zijn er ook elementen van mindfulness, meditatie, yoga of andere spirituele praktijken verweven in het verhaal, die bijdragen aan de bewustwording van de personages.

Dit kenmerk gaat niet op voor deze mindful romance. In ‘Het licht in de bomen’ gaat het vooral om de verbinding met de natuur. Er wordt nog net niet met bomen geknuffeld, maar er is diepe respect voor bomen, bossen en zelfs struiken in de stad. Je leert als lezer veel over bepaalde boomsoorten, maar ook over landschap en natuur.

De theorieën van Peter Wohlleben komen regelmatig voorbij. Wie de boeken van deze auteur kent, zal ze onmiddellijk herkennen.

Vergelijking met andere romantische genres:

In tegenstelling tot chicklit: minder luchtig, minder gericht op humor of oppervlakkige conflicten.

In tegenstelling tot erotische romans: de nadruk ligt niet op fysieke passie, maar op emotionele intimiteit en verbinding.

Vergelijkbaar met slow-burn romance, maar met een grotere focus op persoonlijke groei en bewust leven.

Deze drie punten kloppen precies. In ‘Het licht in de bomen’ zit nauwelijks humor, of ik moet eroverheen hebben gelezen. Ik heb het in ieder geval niet ontdekt. Er is ook geen erotiek, de liefde tussen Nele en Timon is niet bepaald fysiek te noemen. Ze gaan wel steeds meer van elkaar houden en dat is duidelijk te merken. Maar er is geen erotische climax waarbij ze onder de bomen in het bos de sterren uit de hemel vrijen. Het gaat overduidelijk vooral om de persoonlijke groei naar een mooi leven voor alle personages in het verhaal. De liefde tussen Hella en Quentin is mooi beschreven: ze hebben diepe respect voor elkaar en zijn al jaren comfortabel met elkaar verbonden.

Aanrader?

Het verhaal heeft een mooi einde waarin Nele het met behulp van velen voor elkaar krijgt een soort windharp in het oude oerbos te herstellen, die haar opa ooit heeft gemaakt. De harp maakt geluid door de wind waardoor de bomen in het bos lijken te zingen. Timon gaat een jaar op reis maar heeft zich inmiddels langzaam over zijn liefdesverdriet heen gezet en zijn hart geopend voor Nele. Er zal duidelijk een vervolg komen want het verhaal eindigt hoopvol. Nele heeft veel geleerd over zichzelf maar ook over haar oma, opa, vrienden en andere familieverbanden die tot voor kort niet bekend waren.

Een aanrader? Ja zeker, voor wie een ontzettend lief en rustig boek wil lezen waarin je de bomen in het bos hoort zingen in de wind en waarin de thema’s liefde, respect en zelfreflectie uitgebreid op een vriendelijke en warme manier aan de lezer worden gepresenteerd. En last but not least: plant eens een boom, goed voor mens & natuur, en wie weet wat daar allemaal uit voortkomt.