Lieve Chris
Sasja en Christina groeien op het Amsterdam van de jaren tachtig. In een wereld van rellen, kraakpanden, dromen en seksuele vrijheid bouwen deze twee meiden een hechte vriendschap op. Dertig jaar later zijn ruzies niet opgelost, maar bestaat hun liefde voor elkaar nog steeds. In ‘Lieve Chris’ is vriendschap het allerbelangrijkst in het leven, maar een vriendschap kan ook veel kapot maken.
Vrijheid
Haar eerste meisjeszoen, hier in het voormalige kraakpand achter haar, ontstond terloops, maar het was haar niet zomaar overkomen. Het was bevrijdend geweest om iets nieuws uit te proberen. Ze werd er blij van en het was net zo logisch en vanzelfsprekend als zoenen met een jongen.
Sasja kijkt terug op haar leven in Amsterdam. Wat ze daar toch allemaal meemaakte in de jaren tachtig! Feestjes, vriendjes, niet meer naar huis gaan en het leven vieren. Daar ging het in die tijd om. Waar ze met de meeste liefde op terugkijkt is haar beste vriendin Christina. Meer nog dan haar eigen ouders werd het gezin van Christina in haar tienerjaren haar eigen familie.
Vriendschap
De nieuwe vriendschap nam compleet bezit van Sasja na de veldslag in de Vondelstraat. Sasja en Christina, Christina en Sasja, ze waren onafscheidelijk.
Sasja en Christina houden van elkaar. Maar ze houden ook van anderen. Jongens, meiden, het kan allemaal. Ze voelen zich vrij en zoeken hun eigen weg in het leven. De vriendschap tussen de twee meiden is jaloersmakend. Bijna iedereen weet wel hoe het is om een beste vriend of vriendin te hebben, maar Sasja en Christina zijn zielsverwanten. Dit is voor hunzelf ook jaloersmakend. Het geeft de vrijheid die ze voelen een duister randje van jaloezie. Als lezer hoopte ik telkens dat iemand een definitieve keuze zal maken, hoewel elke keuze ook weer een teleurstelling zal zijn. Ingewikkeld, maar ook heel interessant.
Film
‘Vrouw, wat ben ik stoned, hoe ga jij?’ Christina was tijdens haar laatste lachbui van de bank gegleden en lag op de parketvloer die glansde in het avondlicht en de huiskamer het aanzien gaf van een danszaal die naar de wolken zweefde.
Er wordt wel geschreven dat ‘Lieve Chris’ filmisch geschreven is. Hier kan ik wel inkomen. Tijdens het lezen zie ik het verhaal helemaal voor me. Ook niet zo vreemd met een scenarioschrijver en expert van digitale media en communicatie als auteurs. Ik zou dit boek ook graag als film willen zien op een koude winteravond (met een glas wijn op de bank).
Ervaring
Sasja reed op haar roze herenfiets naar het centraal station. Het was een koude, zonnige dag. Zwerfvuil dat werd voortgedreven door de noordoostenwind fladderde tegen de ruiten van het overdekte terras van restaurant De Roode Leeuw, waarachter mannen in pak hun biefstuk met brood nuttigden.
Dat ‘Lieve Chris’ geschreven is door twee vrouwen met een enorme hoeveelheid ervaring, is wel duidelijk. Deze roman loopt als een trein en binnen een paar zinnen ben je helemaal in het verhaal gezogen. Misschien is het boek extra leuk voor lezers die zelf tiener waren in de jaren tachtig, maar hoewel ik toen nog niet geboren was, kan ik me wel helemaal verliezen in het verhaal van Sasja en Christina. De cover spreekt me eigenlijk helemaal niet aan. Een foto van twee meiden met groot de titel eronder doen mij wat saai en ouderwets aan. Maar dat is het boek totaal niet! Wellicht is het juist de bedoeling geweest om ook met de cover de jaren tachtig uit te stralen. In dat geval klopt het. En toch, ook al spreekt de cover me niet aan, klopt hij wel bij deze mooie roman over een ingewikkelde diepe vriendschap.
