Our Souls at Night – Kent Haruf
“Na het overlijden van hun echtgenoot besluiten Addie en Louis om in één bed te slapen en zo hun eenzaamheid te verlichten, maar toch ontluikt er een echte romance.” (Netflix aankondiging (2017))
Onlangs zag ik een film (Netflix): “Our Souls at Night”, een verfilming van het gelijknamige boek van schrijver Kent Haruf. Een hartverwarmend boek over ouderen.
Jane Fonda en Robert Redford
De ouderen zijn in dit geval Jane Fonda en Robert Redford. Met die twee acteurs in de cast weet je natuurlijk al bij voorbaat dat het een klasse film zal zijn. Ik heb althans nog nooit een slechte film gezien met Jane Fonda als actrice. Aangezien ik ook haar serie volg over het leven van ouderen, ‘Frankie & Grace’, was het geen schok om haar te zien als tachtigjarige. Ze is weliswaar hier en daar een beetje strak getrokken maar gedoseerd en stijlvol. Robert Redford had ik in tijden niet meer gezien en dat was wel even wennen. Hij is écht oud geworden. Maar nog steeds heel charmant.
Addie en Louis
Dat vindt Addie (Jane Fonda) in de film dus ook. Louis (Robert Redford) is namelijk haar overbuurman en de film begint op het moment dat ze vanuit haar huis naar de overkant loopt, in een lommerrijk Amerikaans dorpje, om bij haar buurman aan te bellen. Ze wil hem voorstellen om één keer per week bij haar komt slapen. Om misverstanden te voorkomen benadrukt ze nog eens dat het enkel om samen slapen gaat en níét om seks. Louis is een weinig spraakzame man en hij antwoordt dan ook heel relaxed dat hij er over na zal denken.
Weduwe en weduwnaar
Addie als Louis hebben beiden hun partners verloren en voelen zich eenzaam. Vooral ‘s nachts. Maar nu ze samen slapen, is die eenzaamheid dus voorbij. De gezamenlijke nachten beginnen weliswaar ongemakkelijk, maar worden al snel gezelliger. Ze praten wat af. De buurtbewoners merken Louis’ wandelingetjes in de schemering naar Addie’s huis al snel op en beginnen grapjes te maken. Hij vindt dit storend en is bang voor wat mensen over hem zullen denken. Addie lacht erom en maakt een opmerking die een mantra zou moeten zijn voor iedere oudere:
“Oh, come on. I spent my whole life being worried about what others might think. We are too old for that now!”
Vriendschap en liefde
En dus besluiten Addie en Louis om openlijk te gaan winkelen in het dorp; de relatie is een feit. Ze raken steeds meer gesteld op elkaar en de hechte vriendschap verandert langzaam in liefde. Maar de tijd staat niet stil; er zijn familiaire problemen waardoor Addie voor een moeilijke keuze komt te staan.
Feel-good movie
Wat deze film zo bijzonder maakt? Het feit dat het een echte feel-good movie is, die enkel het ‘normale’ leven beschrijft van twee mensen die ouder worden en die op latere leeftijd toch weer openstaan voor een nieuwe, intense vriendschap. De film is op geen enkel moment irritant, te romantisch of stereotyperend. In moderne termen gezegd is de film heel “klein, langzaam en dichtbij” gehouden.
Wat mij betreft een echte aanrader. En misschien wel een inspiratie om – net als Addie en Louis – eens uit je eigen comfortzone te stappen en een nieuwe uitdaging aan te gaan. Ongeacht leeftijd, maar vooral: ongeacht wat anderen ervan zullen denken.
Next Post
