Coco before Chanel

De film, of het boek?

Als je alles over couture van Chanel wilt weten, kun je natuurlijk de film “Coco before Chanel” niet overslaan. De film kwam in 2009 uit, maar staat inmiddels ook op Netflix en is te koop bij online-stores.
Maar is de film wel de moeite waard?

Coco vòòr het Chanel-tijdperk

De film gaat over het vroege leven van stijl-icoon CoCo Chanel. Coco werd geboren als Gabrielle maar werd al gauw Coco genoemd. De film start op het moment dat de vader kleine Coco en haar zus afzet bij de voordeur van een weeshuis, wegens, zeg maar, persoonlijke redenen.

De levensweg die Coco volgt is hier en daar geen ‘chique’ verhaal, maar wordt in de film zo stijlvol en mooi uitgebeeld dat je het algauw vergeet (en vergeeft). Haar carrièrepad is een van aanpappen met rijke heren, intens verlangen naar rijkdom en talenten die uiteindelijk leiden tot haar wereldfaam.

Goede smaak? En goede smaak!

Hoeden spelen een grote rol in de film. Zodra zij mag blijven op het prachtige landgoed van de heer Balsan, (een man zonder plan maar stinkend rijk geboren), knutselt zij verder aan haar passie om hoeden te maken. Haar minimalistische smaak valt in goede aarde bij de rijke dames die zich nauwelijks kunnen bewegen in de veel te overdadige jurken (“carnaval”, noemt Coco de kleding), korsetten en loszittende hoeden.

Maar ook de verveling slaat bij Coco toe en na een passievol weekendje met een andere man (ach ja, moet kunnen…), in een kustplaatsje, ruikt zij niet alleen de frisse zeelucht maar ziet ze ook dat de wereld haar nodig heeft. Althans, de rijke vrouwen, want in de mode van nu (= toen) kunnen de vrouwen niet eens genieten van een dagje strand.

Coco does Paris!

Ze is terug op het landgoed, want meneer de minnaar blijkt financiële verplichtingen (= huwelijk)  te hebben met een andere vrouw. Coco huilt het uit bij sugar daddy Balsan, die haar opnieuw in zijn armen sluit. 

Eind goed, al goed, en ze leefde nog lang,  buitensporig rijk en verveelden zich (tot aan) de dood.
Hier had het verhaal kunnen eindigen en dan was het merk Chanel er nooit geweest. (En deze website en blog ook niet…)

Maar waar de film eindigt, begint het leven van ‘Chanel’. Ze neemt namelijk de bus, correctie: paard en wagen, richting Parijs en later volgt de mooiste scène uit de film. Audrey kijkt, vanachter de coulissen, toe hoe modellen met haar kleding de catwalk oplopen.

Mooie Audrey Tautou

De camera houdt van Audrey. De close-ups van haar prachtige gezichtje zijn in het begin van de film prettig maar worden na verloop van tijd irritant. Liever hadden wij close-ups van de jurken en prachtige hoeden gezien.

Hoe dan ook, de talenten van Coco Chanel waren uniek en in de film zijn momenten te zien die haar ideeën voor couture en stijl goed weergeven: de mannenkleding (zware tweeds), de stof jersey die zij van een arm-imago updated naar een luxueus imago, het zwarte minimalisme, de parels, de paardrijkleding en zelfs de mannen aan zee (wijde pants, bretonse strepen) wisten haar te inspireren.

Mooie film, maar toch liever de boeken?

Beiden! De film is een sprookje qua kleuren, het mooie gezichtje van Audrey, het landhuis, de paarden en de kleding van de adel uit die tijd.
Wil je echter de film zien als verdieping om meer te weten over de Chanel couture en het ontstaan hiervan: dan maar liever een goed boek lezen. Zoals die van Claire Schaeffer, waar een schat aan informatie instaat over het hoe en waarom van de kleding. Of het boek van Daniele Bott ‘Chanel Collections and Creations’  waar alles in staat over de Chanel Stijl.