In de krochten – Paul Keessen

‘In de krochten’ is een debuut van de Nederlandse schrijver Paul Keessen. De subtitel luidt: “Wat doe je als je geconfronteerd wordt met de verschrikkelijke gevolgen van je eigen daden?”

Het boek is uitgegeven door Boekscout. Er is geen nurcode in het boek vermeld. Bolcom leert mij dat het boek onder de categorie ‘Literatuur & Romans’ valt. Wat mij betreft had het net zo goed een thriller kunnen zijn; de spanningsopbouw is zo goed geschreven dat het verhaal een echte pageturner is en ik het dan ook in twee avonden las.

In de krochten

Het verhaal speelt zich af in Midden-Nederland en voornamelijk in Utrecht, waar de flashbacks plaatsvinden. Het zijn de herinneringen van Hugo Boogaard, een zestiger, die zijn studie genoot in Utrecht en lid was van de studentenvereniging Unitas. Hier had hij vier vrienden, uhhh... t is maar wat je vrienden noemt. Hugo laat zich namelijk meeslepen bral- en wildgedrag, dit op zijn zachts gezegd. En dan op een nacht gebeurt er iets, wat écht niet door de beugel kan. Maar Hugo is een deelnemer en een van de kameraden heeft ook nog eens een foto gemaakt. (Het verhaal speelt zich af vóór de tijd van de mobieltjes en Social Media).

Vakantie en relatie

Hugo leeft zijn leven verder, trouwt met Jetske die hij in diezelfde periode van ‘het incident’ heeft ontmoet, en hij is fysiotherapeut geworden en onderzoeker. Jetske heeft leren leven met een groot drama en verlies; de verdrinkingsdood van haar jongere broertje, en heeft problemen met haar longen. En dan is er nog een dochter met wie de relatie de laatste jaren behoorlijk is bekoeld. De dochter, Sylvia, woont niet meer thuis.

Samen genieten ze van een vakantie in Alpen tot er op een dag een bericht binnenkomt van een van de voormalige studiemakkers van Hugo. Een bijzonder onaangenaam bericht. Van de vier kameraden is er al één lange tijd geleden overleden en onlangs Benno. Laat Benno nu net met ene Ingrid zijn getrouwd, die dé foto in zijn kast vindt en er geen uitleg over wilt hebben, maar meteen de overgebleven mannen, besluit te chanteren. Anders zal ze éven de foto delen met de partners in kwestie….

In de krochten van zijn ziel

Hugo en Jetske onderbreken hun vakantie omdat een vriendin van Jetske haar nodig heeft vanwege een ziek kind. Dat komt Hugo goed uit want hij wil ‘het probleem’ zo snel mogelijk gaan oplossen. En vanaf hier spoiler ik niet meer, maar kan ik melden dat Hugo in een rollercoaster van gebeurtenissen en emoties terechtkomt, die uiteindelijk zullen leiden tot een onthulling over wat er nu precies is gebeurd.

Super debuut!

Ik heb genoten van het realistische verhaal en had de clue te pakken door een kleine aanwijzing. Hierdoor was het einde niet een donderslag bij heldere hemel maar wel zeer verrassend. Het één na laatste hoofdstuk vond ik een mooie afsluiting van het verhaal. Het laatste hoofdstuk had van mij niet gehoeven, deze had wat mij betreft weinig meerwaarde, maar zorgt er wel voor dat de deur nu op een kiertje open staat voor een vervolg.

Mijn grote complimenten naar de auteur die een zeer aannemelijk en gedurfd verhaal heeft opgeschreven en een gevoelig punt weer aan te snijden. Wat doe je als je onder groepsdrang in de tijd van je leven, waarin het bier rijkelijk vloeit, je nog maar net uit het ouderlijk huis bent en je de gevolgen van je eigen daden nog niet kunt overzien…. iets héél doms of fouts doet? En wat als dat lijk ineens uit de kast te voorschijn (dreigt te) komen?

Schrijfstijl

Paul Keessen heeft een vlotte schrijfstijl en de gevoelens van Hugo zijn duidelijk en realistisch beschreven. Bij de meeste personages is er een trauma of drama, dit had wat mij betreft iets minder gemogen.

Tot slot vond ik het erg leuk om over Utrecht, Hilversum en Midden-Nederland te lezen. Voor mij ‘a trip to memory lane‘. Paul beschrijft de omgeving, de gebouwen, de werfkelders exact zoals ze zijn. Hij weet de sfeer goed te pakken. Ook de studentenvereniging en ontgroeningen zijn zeer gedetailleerd beschreven. Voor sommigen misschien heel herkenbaar, voor anderen misschien wel ‘shocking’. Echter let wel op: het is een roman, geen non-fictie verslag van een ware gebeurtenis. Gelukkig maar.

Ik zie uit naar een volgend boek van Paul Keessen!