Gedichtenbundels van Elle Werners
Gedichtenbundels van Elle Werners: Een ode aan taal en escapisme
Elle Werners schrijft gedichten onder deze naam én onder de naam Pieter Nelleke. De boekjes worden uitgegeven door Bookmundo.
Mijn volledige naam is: Pieternella Antonia Eugénie Louisa Gerarda Werners. Geboren te ‘s-Hertogenbosch op 14 april 1943. Onze wereld is niet altijd een fijne plek, maar in het vrij associëren ligt een kracht verscholen om de realiteit behapbaar en wellicht zelfs dragelijk te maken. Beleving of creëren van poëzie spelen een sleutelrol in het ‘onthaasten’.
Gedichtenbundels van Elle Werners: Een ode aan taal en escapisme
Onze wereld kan soms zwaar en overweldigend aanvoelen. Juist in zulke momenten ligt de kracht van vrij associëren en creativiteit, zoals die tot uiting komt in de poëzie. Voor Elle Werners, die ook schrijft onder de naam Pieter Nelleke, is poëzie een manier om de werkelijkheid behapbaar te maken en soms zelfs dragelijk.
Dit proces van ‘onthaasten’ – een bewuste vertraging van het dagelijkse ritme – helpt om ruimte te creëren voor reflectie en emoties. Sommige mensen vinden dit in gedichten schrijven en lezen.
Escapisme in de poëzie
Het begrip ‘escapisme’ betekent: de drang om tijdelijk te ontsnappen aan de harde realiteit. Voor Elle Werners ligt die ontsnapping in de wereld van woorden en spelen met taal. Net zoals haar vader tijdens de oorlog troost vond in het schrijven, ziet zij poëzie als een toevluchtsoord.
Het spel met taal maakt het mogelijk om emoties te ordenen en zelfs schoonheid te ontdekken in moeilijke momenten. Deze fascinatie voor taal en de verhalen van anderen is diepgeworteld in haar leven en uit zich in de vele gedichtenbundels die zij inmiddels heeft geschreven.
Een leven lang gedichten
Vanaf haar zesde schreef Elle gedichten en dat doet ze nog steeds. Hoewel haar eigen vroege werk verloren is gegaan, herbergt haar huis een rijke verzameling van gedichtenbundels van andere schrijvers. Deze dienen niet alleen als inspiratie, maar ook als een bron van rust en verwondering. Het lezen en creëren van poëzie zijn voor haar vormen van spel en exploratie, waarmee ze haar eigen beleving van de wereld betekenis geeft.
Voor de liefhebber van taal en emotie
Met haar gedichtenbundels richt Elle Werners zich op iedereen die een liefde voor poëzie koestert, maar ook op hen die op zoek zijn naar een bijzonder cadeau of een moment van onthaasting.
De bundels van Elle Werners, onder haar eigen naam of als Pieter Nelleke, tonen hoe woorden niet alleen een uiting van emotie kunnen zijn, maar ook een manier om verbinding te vinden met onszelf en met anderen.
Mijn lees-ervaring:
Ik ben geen gedichten-expert en ben eigenlijk nooit veel verder gekomen dan de prachtige gedichten van Rutger Kopland. De gedichten van Elle Werners zijn heel anders: ze zijn moeilijk te begrijpen en het is grotendeels aan de lezer wat die er zelf van maakt. Ik vind dit op zich wel een uitdaging en merk dat je er inderdaad rustig van wordt. Alleen de titel al van één van de gedichtenbundels die ik kreeg: ‘Porseleinen stilte’, daar wordt je stil van.
Voor de liefhebber van gedichten en ‘spelen met woorden’ zijn haar bundels een uitdaging.
Aanvulling van Elle Werners:
In 1953 op tienjarige leeftijd, schreef ik dit versje
WATERSNOOD
Watersnood dat trof ons land
diep in de nacht
heel onverwacht
een huis, een boom, een mens, een beest…
ze zijn er allemaal geweest
(In datzelfde jaar overleed mijn oma)
GEDICHT
De dood heeft zich stil neergezet
aan haar mooi ziekbed…
Hij raakte haar zachtjes aan
Toen is ze heengegaan
Mijn moeder bewaarde dat versje jarenlang in haar portemonnee. Ik had een groen schoolschriftje waarin ik regelmatig zelfgemaakte gedichtjes opschreef.
De juffrouw van de vierde klas geloofde niet dat ik ze zelf geschreven had. Ik moest nablijven. Ze haalde een groot schrijfblok tevoorschijn en noteerde: HET HERFSTBOS. Binnen de kortste keren was het gedicht klaar. Toen was ze overtuigd.
Op de Middelbare school (MMS) las ik veel. Literatuur en poëzie. Mijn punt voor taal was altijd heel hoog. Ik maakte de beste opstellen van de klas. Was lid van de redactie van de schoolkrant FLITSEN. De leraar Nederlands zei ooit: ik denk dat jij later nog wel eens een boekje zult gaan schrijven met eigengemaakte illustraties. Na mijn eindexamen werd ik plotseling benaderd door iemand uit omroepland. Ik bleek als beste eindexamen te hebben gedaan dat jaar en kreeg een gratis cursus SCHRIJVEN VOOR DE OMROEP aangeboden. Ik ben enkele malen in Hilversum geweest en maakte braaf mijn huiswerk. Mijn leeftijd was zeventien en ik wilde naar de Kunstacademie om lerares tekenen te worden. Dat was het moment dat het schrijven verwaterde. In het geheim maakte ik een bundeltje over alles wat mij trof, zowel positief als negatief. Ik herinner me nog iets als: ‘de blauwe vouwenhuid’ en ‘hoge trilbewegers’. Mijn jongste zus vond jaren later een documentje met ‘nooit uitgegeven gedichtjes’. Ook dat is verloren gegaan.
Rond 2000 kreeg ik mijn eerste zware depressie. De behoefte om weer te gaan schrijven werd een levensbehoefte. Maar nu met de mogelijkheid om het te delen. Vanaf 2011 wierp ik me op mijn ontwikkeling op boekengebied. Er kwam veel op mijn pad: Dagblad TROUW met ECHTE SCHRIJVERS DICHTEN OOK, HAIKUKRING NEDERLAND, HET GEZEEFDE GEDICHT, EENTWEEPOWEZIE, MEANDER, enz. Ik won diverse prijzen. Als autodidact was dat een lange weg om te gaan.
In 2020 kreeg ik mijn tweede depressie waarvoor ik drie maanden ben behandeld in een kliniek in Tilburg. Ik had medicatie nodig en therapie. Toen ik vroeg om de pc te mogen gebruiken, kreeg ik van een verpleegkundige te horen: ‘Ik denk niet dat de mensen op jouw gedichten zitten te wachten…!’ (Sic) Dat was voor mij op dat moment een genadeslag. Achteraf denk ik, het zal ook te maken hebben gehad met het feit dat het een openbare computer was en ook dat het mij opvalt dat heel veel (ex)-psychiatrisch patiënten zich bezighouden met poëzie. Hoe dan ook: IK WILDE DAAR WEG! Terug in mijn eigen huis was ik niet meer te houden.
In 2023 verscheen de verzamelbundel STRALEND Gedichten over licht. Uitgave: UitJeErvaring. ISBN: 978 940 369 004 9
Ik won de eerste prijs met het gedicht:
De souplesse van een baksteen
geestdriftig als de zomerzon
die gonzend neerzoemt
op het koude harde staal
niet klakkeloos
maar als een parachute
op een besneeuwd talud
ik won het van de duisternis
schoongepoetst en opgeplakt
plooide me naar de dagen
vannacht ontdekte ik
hoe zacht de hemel
fluisteren kan
ik heb geprobeerd of ik
het lied van het licht
kon veranderen
ik wierp een baksteen in het water
Vriendelijk dank, Elle Werners, voor deze aanvulling.