‘Zomerlicht, en dan komt de nacht’

‘Zomerlicht, en dan komt de nacht‘ is geschreven door Jón Kalman Stefánsson. Een IJslands paard staat op de cover en het boek is getipt door DWDD. ‘Dat moét gelezen worden’, denk ik hardop en duik er vervolgens in.

Jón Kalman Stefánsson is een IJslandse schrijver. Ik had nog nooit van deze schrijver gehoord maar hij is inmiddels een bekendheid. Stefánsson werd genomineerd voor de Nordic Council Literature Prize en won de IJslandse literatuurprijs en de Per Olov Enquistprijs.

Magisch mooi IJsland

Je houdt ervan of niet, maar IJsland heeft voor velen iets magisch. Het noorderlicht, het bijzondere en authentieke landschap en de kleuren van daarvan en de huizen, zijn zo mooi en typerend voor IJsland. Ik ben er een fan van en dat niet alleen vanwege de IJslandse paarden.

Maar na de eerste hoofdstukken vraag ik mij af of mijn hoge verwachtingen van dit boek zullen uitkomen…?

Wij dorpelingen

Het verhaal is geschreven vanuit een ‘wij’ perspectief. Wij is in dit geval één of meerdere dorpelingen die het verhaal vertellen aan de lezer over een dorpje op IJsland. Het dorpje telt 400 inwoners, heeft geen kerk, geen begraafplaats en is net zo vreemd als de dorpelingen zelf. De mensen uit het dorp zijn allemaal bijzonder, staan vaak stevig in hun schoenen en de liefde voor de gemeenschap is groot. Van een man, die op een dag in het Latijn begint te dromen en astronoom besluit te worden, tot een jongen die zo wit is dat je er bijna doorheen kijkt; er gebeurt veel in een dorp dat stil lijkt te staan in de tijd en specifiek in de lange donkere winter.

Zomerlicht, en dan komt de nacht

Als lezer beleef je ‘IJsland’ op een intieme manier. Jón Kalman Stefánsson neemt je aan de hand mee en laat je de gemeenschap van binnenuit zien. De humor, de visie op het leven en de dood en vooral de levensstijl van de IJslandse bewoners zijn sfeerbepalend voor dit boek.

Warrig of mooi?

De verhalen zijn mooi beschreven en zijn nog nét geen magisch realisme, maar wel bijzonder creatief. En toch is het lastig om de grote lijnen in het boek te volgen. Het komt allemaal warrig over en je moet als lezer echt je aandacht erbij houden.

Wij geven bij Boekrecensie Blog geen sterren of waarderingen van boeken. Ieder boek heeft zijn eigen stijl, karakter en niveau. En iedere lezer heeft zijn eigen smaak. Ik zou er met dit boek dan ook geen raad mee weten. Enerzijds minstens vijf sterren, maar anderzijds moet ik eerlijk bekennen dat het boek ook hier en daar saai was, onsamenhangend en de grote lijnen in het boek nauwelijks waren te ontdekken.

En de IJslandse paarden, waarvan er één zo mooi op de cover staat? Helaas, zij ontbreken volledig in het boek.

Heb jij dit boek gelezen en denk je er anders over? Wij horen het graag!