Vaarwel tijdschriften! Althans voor nu…

Ik kom nog uit het tijdperk dat er een tekort aan informatie was. Ja, je leest het goed. Informatie was iets dat je moest ZOEKEN!

En we zochten van alles: informatie voor dat ene werkstuk waar je mee bezig was voor school of studie. Daarnaast wilde je graag meer weten over persoonlijke of medische problemen waar je thuis niet over durfde te praten. En natuurlijk wilde je van alles lezen over bijvoorbeeld films, muziek, popsterren, mode, make-up en natuurlijk de liefde.

Tijdschriften waren zo welkom!

Maar gelukkig waren er tijdschriften. Eén keer per week of maand kocht je de Popfoto, Tina, Club of de Penny. Samen met je vriendin lekker aan tafel, een pot thee erbij en het blad lezen van A tot Z, en daarna nog een keer. Heerlijke middagen waren dat, waardoor je een stuk wijzer werd. Ahum…

Tegenwoordig hebben we internet

Ineens was er het Internet. Een eindeloze bron aan informatie en amusement. Je kon alles op het internet vinden dat tot voor kort niet eens mogelijk leek. Het werd nu een kwestie van die overload aan informatie goed op waarde te schatten en vooral te filteren op wat wel en niet belangrijk was. Een grote Abyss waarin je leek te verdwijnen zodra je begon te zoeken.

Maar de liefde voor tijdschriften is wel gebleven. Iedere week of maand weer zo’n heerlijk momentje als je het tijdschrift koopt of als het tijdschrift zomaar ineens weer in de brievenbus ligt. De online versie wordt wel eens bekeken, maar niets kan op tegen de papieren versie die op tafel ligt en vaak wordt gelezen.
Het thema veranderde echter wel in de loop der jaren. Oké, misschien bleef de Donald Duck wel héél lang, maar dat was niet ‘not done’ aangezien zelfs onze minister-president er ook nog steeds één leest. Echt waar!

Zoveel moois!

De Tina en de Club verdwenen, en de Penny ook. Ze werden vervangen door de luxe Vogue, de Harper’s Bazaar, de Bit en ook een stapel woonmagazines. Maar de lifestyle magazines, een paar opiniebladen (voor je imago naar de buitenwereld toe) en mooie tuin- en kookbladen kon je ook niet laten liggen in de winkel. Net zoals de Burda of de Knip voor die momenten dat je ineens in een creatieve Flow zat. (ohja, die ook…)
Zo ging het al die jaren. Stápels tijdschriften werden geconsumeerd.

Identiteitscrisis…

Maar de laatste tijd verkeer ik in een tijdschriften-identiteitscrisis. Die extravagante modebladen met nu de dochters van voormalige supermodellen en de woonmagazines met veel te strakke inrichtingen, staan mij ineens tegen.

De buitenleven-bladen met al die succesverhalen van prachtige omgetoverde woonboerderijen hoeven van mij ook niet meer. Het klopt gewoon niet met de werkelijkheid…

En van de hobbybladen word ik al moe als ik de voorpagina zie. Het begint allemaal een beetje te vervelen. Dat voelt raar, geen lijfblad meer die helemaal bij mij past en ook niet meer uitzien naar de nieuwste uitgave.

Op zoek naar verdieping?

Ik sta voor de kassa en koop een krant en een boek. Een krant met meer verhalen àchter de verhalen, een boek met meer uitwerking van de karakters dan de roddels of looks waarover de tijdschriften gaan.

Tijdschriften veranderen niet, maar ik als persoon ben wel veranderd. Alsjeblieft geen overbodige informatie meer, maar liever verdieping en inhoud. De tijdschriften hou ik voorlopig even voor gezien. Beter voor het milieu trouwens ook…

Lees jij nog wel tijdschriften en heb je keuze-stress of een ‘lijf-blad’?

Of kies je ook eerder voor een boek?

Of een krant…. ?

Uw reacties zijn welkom!