Rare Romeinen in Hoe ik per ongeluk gladiator werd

Asterix en Obelix wisten het al: het zijn rare jongens, die Romeinen. In de wereld van het kinderboek maken ze graag gebruik van deze manier om naar het verleden te kijken, want met humor maak je moeilijke of droge informatie toegankelijk voor jonge lezers. Het boek ‘Hoe ik per ongeluk gladiator werd’ van Tim Collins is hier een mooi voorbeeld van. Het is een grappig avonturenverhaal dat zich in de Romeinse tijd afspeelt en dat tussendoor heel veel wetenswaardigheden over die ‘rare jongens’ biedt.

De Britse auteur Tim Collins schreef eerder al een aantal boeken over de Romeinse tijd. In de serie over Nurdius Maximus doet de jonge Nurdius verwoede pogingen om een grote held te worden. Dit leidt uiteraard tot de nodige hilarische situaties. Ook Collins’ nieuwe boek Hoe ik per ongeluk gladiator werd, is gesitueerd in de Romeinse tijd en kent een doodgewone antiheld las hoofdrolspeler.

Als twee druppels water

We schrijven het jaar 79 na Christus. Marcus groeit op in het weinig bruisende Pompeï. Er gebeurt nooit wat en Marcus droomt dan ook van het avontuur. Wanneer hij met zijn vader in Rome is, grijpt hij zijn kans. Hij gaat op onderzoek uit in de stad en weet zich al snel in de nesten te werken. Hij stuit namelijk op zijn dubbelganger, de gevaarlijke maar ook beroemde gladiator Cassius. Deze beroepsvechter weet Marcus met een list te strikken om van kleding te wisselen. Cassius weet op die manier te ontsnappen en Marcus weet zich veroordeeld tot een leven als gladiator. Een hard en avontuurlijk bestaan dat hem niet alleen in allerlei gevaarlijke, maar ook hilarische situaties terechtbrengt.

Hapklare brokjes

Een boek is altijd meer dan alleen het verhaal. Collins voert de lezer tussendoor hapklare brokjes informatie. Zo zijn er tekstkadertjes met de titel Hoe het zit. Hierin staat dan wat achtergrondinformatie over gewoontes en gebruiken van de Romeinen en gladiatoren. Ook achterin kun je informatie vinden, zoals in de verklarende woorden- en namenlijst. Ter verduidelijking is er ook een tijdlijn opgenomen.

Toegankelijk

Het boek rijk geïllustreerd door Isobel Lundie. De vele plaatjes maken het boek makkelijk toegankelijk voor jonge lezers. Mede door een uitgekiende lay-out van veel witregels, een ruime regelafstand en de hapklare brokjes informatie is het prettig leesvoer voor kinderen die misschien niet zo snel een boek zullen pakken.

Onderkoelde humor

De schrijfstijl van Collins kenmekt zich door typisch Britse humor. Als Marcus in een overvolle arena op de vlucht slaat voor zijn tegenstander, lees je:

‘Toen kreeg ik zo’n goed idee dat ik bijna stopte om erover na te denken. Maar stoppen was geen goed idee, dus ik dacht erover na terwijl ik bleef rennen.’

Het verhaal eindigt met de terugkeer in Pompeï, waar Marcus herkend wordt door zijn familie. Dat betekent het einde van zijn bestaan als gladiator en een terugkeer naar het gewone, saaie leventje.

‘Ik hoef niet tegen zwaarden of dolken of speren te vechten. Wat voor gevaarlijks kan mij hier in Pompeï nou helemaal overkomen?’

Hoe ik per ongeluk gladiator werd is al geschikt voor jonge lezers vanaf 7 jaar. Het boek zal bij veel kinderen een lach op het gezicht toveren en hen ‘en passant’ ook van een portie kennis en voorzien.