Moeders bloemekesborden
Nog niet zo lang geleden
hoorde ik in het toenmalige heden
een uitdrukkelijk geuite wens
van een knappe jonge mens
hij verlangde terug naar het gewone
weg uit de saaie quarantaine zone
die zijn thuis nu voor hem was geworden
elke dag eten uit dezelfde moeders bloemekesborden
gaan en staan en terraskes doen was wat hij wou
en als het mocht ook zeker doenen zou
maar aai oei …aai aai aai
hij vond zijn leven nu zo saai
aub terug naar het gewone zei hij snel
gevolgd door een ‘wéét je wel’
ik was echt met deze jongeman begaan
hoe ongelukkig kun je door het leven gaan
verdorie prijs u toch gelukkig jonge man
gezond en zoveel dat je nog WEL kan
maar helaas… hoe eng van geest kan men worden
hiervoor zijn geen tweets of waarschuwingsborden
wat hij niet beseft of weet
zelfs geen aandacht aan besteedt
dat in Auschwitz VELEN hebben gedacht
er met heel hun ziel naar hebben getracht
alstublieft bewaker laat ons terug naar het gewone
ze zouden zo blij zijn geweest met ons ongewone
terug altijd weer in hetzelfde Thuis
een bed zonder rat of muis
geen angst , koude of pijn
meer moet dat toch echt niet zijn
wat zouden ze content geweest zijn om terug mens te mogen worden
elke dag eten uit dezelfde moeders bloemekesborden…