Hotel Kosmos

23 augustus 2024 Marga van der Vet

‘Hotel Kosmos’ is geschreven door Yelena Schmit en de illustraties zijn van Thomas Van Herck. Het boekje is uitgegeven door Querido’s Uitgeverij. Het is een kinderboek voor kinderen vanaf negen jaar. Én het is een poëtisch verhaal voor volwassenen!

Yelena Schmitz

Yelena Schmitz (1996) is schrijver, theater- en audiomaker. Haar werk werd bekroond met de Korte Golf Radioprijs en de Deus Ex Machina Prijs voor het beste ultrakorte verhaal. Ze is een van de jonge auteurs in het Europese talentonwikkelingsprogramma cela. Hotel Kosmos is haar tweede boek voor kinderen.

Hotel Kosmos

Het verhaal gaat over een meisje, Maia, die voor twee weken met haar ouders naar een vakantiepark. En met haar denkbeeldige broer… Het vakantiepark is erg verpaupert maar de mensen die er werken én de andere vakantiegezinnen doen allemaal hun best om er het beste van te maken.

Maia heeft al snel een vriendje Troy en een oudere vriendin Signe, die haar meeneemt naar een stiekem strandfeest. Daarnaast is er een parkmedewerker, een meeuw en zijn er vijf zieke konijnen. Maia heeft het druk zat en dat is maar goed ook want samen met haar ouders zijn, is geen feest.

Haar ouders kunnen het niet meer zo goed met elkaar vinden en besluiten dan ook te gaan scheiden.

Pappa, mamma en ik zijn een oud samengesteld gezin. We zijn met z’n drieën en horen bij elkaar. We doen hier hetzelfde net als vorig jaar. Macaroni op de eerste avond en minigolf in de regen.

We blijven een hele dag samen op het strand en het is windstil. Geen wolken geen ruzie. Ik lig tussen mijn ouders in en wens dat het een hele week zo al blijven.

Proza of een kinderboek?

Je kunt dit boek op twee manieren lezen. Het is een mooi kinderboek om voor te lezen. De korte teksten zijn makkelijk en er is veel ruimte om zelf in te vullen qua verhaal en emoties. Het zou een goed boekje kunnen zijn voor ouders die hun kinderen voorbereiden op een scheiding. Er zijn geen oordelen, alleen de belevingen vanuit het elfjarige meisje Maia.

Daarnaast zou je dit verhaal ook als volwassene kunnen lezen als pure proza. De teksten zijn mooi, bevatten veel emoties en zijn ook symbolisch. Je leest dit boekje in één avond uit en het zet je aan het denken over hoe ouders met kinderen omgaan. Maia praat niet veel, maar wat er allemaal in haar hoofdje omgaat, is boeiend en leerzaam. Of haar ouders dit wel beseffen, is een beetje de vraag.

Het einde is een einde of tevens een nieuw begin. ook dat is aan de lezer zelf om te bepalen.

We waren een gezin. Een gezin start bij drie.

Mooi, mooi, mooi!

Ik vind het bijzonder knap hoe Yelena Schmitz zich heeft weten te verdiepen in de gedachtewereld van een elfjarige en hoe zij haar vakantie ervaart. Maia vangt veel op van de spanningen tussen de ouders, ook al proberen zij Maia zo veel mogelijk te sparen.

Als ik ooit weer eens een ‘Maia’ in mijn directe omgeving zie, dan zal ik de ouders dit boekje in hun handen drukken. Ik denk dat iedereen er iets van kan leren, want ook al zijn zaken soms onvermijdelijk of onomkeerbaar, dit boekje zal menig ogen openen.

Ik hoop op een vervolg – waarin ik kan lezen dat het goed gaat met Maia. En haar ouders.