Het bos – Sebastián Ilabaca
‘Het bos’ is een speel-, zoek- en kijk boek, gemaakt door Sebastián Ilabaca en uitgegeven door Querido. Het boek is tot stand gekomen mede dankzij het ondersteuningsprogramma voor vertalingen voor buitenlandse uitgevers van de afdeling Cultuur, kunst, erfgoed en publieksdiplomatie van de ondersecretaris van BZ/het Ministerie van Buitenlandse betrekkingen van Chili.
Geen tekst?
Nou, nou, de inleiding is een hele mond vol. En meer tekst dan in het hele boek! Het boek bevat namelijk helemaal geen tekst! Het is een speel-, zoek- en kijkboek voor kinderen vanaf twee jaar.
Hoe lang, zeg je?
Het boek is groot; maar liefst 35 cm, bij 28 centimeter. Een joekel dus. Maar nog interessanter: het boek is drie meter lang! Het is namelijk één groot stuk karton, opgedeeld in zeven ‘pagina’s, die aan beide kanten tekeningen bevatten. Deze pagina’s lopen in elkaar over en als je het boek als een harmonica uit elkaar vouwt, kom je op drie meter! Je moet het maar verzinnen als auteur!
Het bos en meer
De tekeningen zijn één groot panorama die dus in elkaar overlopen. Aan de ene zijde een groot bos, waar van alles is te zien en gebeurt, en aan de andere kant een riviertje met daarlangs huizen, een boerderij, een watermolen, een moestuin, zwemvijvertje en landbouwgrond.
Als kind kun je op ontdekking gaan door luikjes te openen. Ieder luikje is spannend en geeft een detail-kijkje bijvoorbeeld in de moestuin, het kippenhok, de stam van een boom en de zolder van een huis. De huizen zijn overigens een doorsnede, ook daar gebeurt van alles en je komt ogen te kort. Van een man die zijn biceps staat te trainen tot een heks die een mengseltje aan het brouwen is…
Plezierige rust
Wat mij vooral blij maakt aan het boek is dat het ondanks alles wat te zien is, toch rust uitstraalt. Een kind zal er niet hyper-de-pieper van worden maar plezier hebben in het bekijken van de ‘normale’ wereld. (behalve die heks dan…).
Tekst ontbreekt maar hierdoor kun je samen met een kind verhalen maken. Wie heeft zich dan als heks verkleed? En: oh, oh, de boer loopt tegen een hark en krijgt die pats-boem in zijn gezicht. Of: Oma zit in een hobbelstoel en leest Annemijn (ik zeg maar wat) voor. Je kunt samen met een kind oneindig veel verhalen maken en het boek zal telkens weer verrassen.
Persoonlijk
Ooit maakte ik dit mee met een hele lieve tante van mij. Ze had mijn kinderen op schoot en ‘las’ voor uit een heel groot boek. Het boek had echter geen tekst en net als ‘het bos’ uitsluitend tekeningen. Ik zat ademloos mee te luisteren hoe ze hele verhalen maakte en de kinderen helemaal geconcentreerd zaten te kijken in het boek en naar de verhalen luisterden. Ik vond het zo knap van haar maar ze vertelde dat dit vanzelf ging vanwege de leuke tekeningen en omdat de kinderen actief mee deden.
Zo ook dit boek. Je kan er van alles mee en het is sterk genoeg om ook rechtop te zetten en het als een panorama te bekijken. De luikjes zijn gelukkig ook sterk, het is niet dat je die maar één keer kunt openen zoals bij een adventskalender.
Rest mij nog te zeggen dat het nog nooit zo leuk was om een recensie te schrijven van 571 woorden over een boek zonder tekst :>) En dat het ook voor volwassenen een erg leuk boek is om gewoon naar te kijken en er helemaal zen van te worden.
Previous Post
