Een allerliefste moordenaar

Recensie door Sarah Morton: Een allerliefste moordenaar, geschreven door Frans van Duijn en uitgegeven door Uitgeverij Elikser.

Het verhaal begint met alledaagse taferelen, niet heel spannend. Oscar werkt op een leefgroep voor verstandelijk beperkten. De dagelijkse routine wordt beschreven. Hoe hij hen helpt met douchen, aankleden, eten en naar hun werk gaan. Over het algemeen is hij liefdevol en geduldig. Hij heeft ook belangstelling voor wat er in zijn cliënten leeft. 

Daarnaast schrijft hij als journalist en is hij bezig aan een historische roman over Jeanne D’ Arc. Zijn vriendin heeft hem echter kortgeleden verlaten en hij zit ook nog eens met een writers block. Zijn nieuwe collega Mardsjanna Pamuk is zijn lichtpunt. 

Realistisch 

De cliënten worden levensecht neergezet, met hun nukken en ook met hun kwaliteiten en persoonlijke interesses. Hier spreekt duidelijk uit dat de auteur ervaring heeft met deze doelgroep. Aan het begin vond ik het boek middelmatig. De hoofdpersoon Oscar is verliefd op zijn vrouwelijke collega Mardsjanna. Hij verlangt naar een echte relatie, maar zij laat hem niet toe in haar privé-leven. Zij vindt hem vooral ‘lekker’ en meer wil ze niet. 

Misdaad

Ik vond het niet echt een thriller, eerder een erotisch verhaal met een misdaadsausje. De psycholoog Boris Bout wordt op klaarlichte dag doodgeknuppeld. Oscar treft hem aan in een plas bloed en is getuige dat Boris zijn laatste adem uitblaast. Van de dader geen spoor.

Mardjanna reageert nogal koeltjes en de verdenking valt bijna meteen op haar.De politieagent Quist die de zaak onderzoek, is wel erg geïnteresseerd in Oscar en betrekt hem bij het onderzoek. Steeds neemt hij contact met hem op. Zo wordt hem gevraagd om Mardjanna te schaduwen. De verdenkingen tegen haar stapelen ze zich op, ook door haar uitlatingen over de psycholoog en over de leidinggevende. 

Toch een thriller 

Leg het boek niet terzijde!

Het wordt gedurende het verhaal spannender. Oscar krijgt een bericht van zijn jongere broer Mick, die ‘diep in de shit’ zit. Voor zijn ouders was Mick altijd de succesvolle zakenman.
Het blijkt dat hij handelt in namaak merkspullen, zoals kleding, maar ook parfum. Dat klinkt nog redelijk onschuldig, al is het zwaar verboden. Op een gegeven moment wordt er een doos parfum gestolen, ter waarde van 40.000 euro. Mick wordt beschuldigd dat hij die doos achterover zou hebben gedrukt en moet het gehele bedrag terugbetalen. Oscar heeft maar 3000 euro spaargeld en de ouders zijn ook niet vermogend. Samen kunnen ze Mick 10.000 euro lenen.

Dat is een aanbetaling waar hij mee kan aankomen. De organisatie neemt het geld graag aan, maar als ‘waarschuwing’ wordt Mick in zijn eigen appartement in elkaar geslagen. Het fysieke letsel valt mee, maar Mick vreest voor zijn leven.

Speuren

De weduwe van de vermoorde Boris Bout is niet tevreden met het onderzoek door de politie. Ze vindt het te langzaam gaan en looft een premie uit van 50.000 euro voor de gouden tip. Om zijn broer te redden zet Oscar alles om het spoor te vinden naar de moordenaar.

Een van de cliënten Sara is bezig een ‘manuscript’ te schrijven. Het is een soort dagboekverslag, wat zij Oscar wil laten lezen. Haar verslaggeving is accurater dan die van menig begeleider. Per toeval ziet Oscar iets staan over een client Govert en een ‘zuster met lieflijke handen’. Sara heeft haar horen huilen op een nacht in juli. Govert was na het incident snel overgeplaatst, omdat hij gewelddadig is. Wat was er die nacht werkelijk gebeurd? 

Sherlock Holmes-waardig

Mardjanna noemt Oskar een keer op ironische toon Sherlock Holmes. Inderdaad is het plot wel Sherlock Holmes-waardig. Het zou niet misstaan in een aflevering van Sherlock Holmes. 

Leeservaring

Er zijn een paar verhaallijnen. Vrij eenvoudig, maar goed doordacht. Zoals eerder aangegeven vond ik het in het begin niet heel spannend. Pas als Oscars broer Mick in de problemen komt en Oscar alles op alles zet om hem te redden en de moordenaar op te sporen, wordt het een echter thriller. 

Of de fervente thrillerlezer belangstelling heeft in het wel en wee binnen de gehandicaptenzorg is de vraag. In ieder geval is het een originele invalshoek. Dit boek biedt een realistische en eerlijke kijk op de gehandicaptenzorg. Je krijgt respect voor het werk van de begeleiders. 

De schrijfstijl is eenvoudig en meeslepend. Ook heeft het meerdere lagen. De doofpotcultuur binnen de hulpverlening komt ook aan het licht. 

Een allerliefste moordenaar is een mooie mix van persoonlijk drama, ethische dilemma’s, stigma’s intriges, machtsstructuren en de waarheid zoeken.