Herfstlitera
Na het avondeten
knus gezeten
in een zetel in een hoek
met een lekker boek
gure herfstwind streelt rolluiken
heerlijk onder een deken duiken
zalig om binnen te zitten
literair of poëtisch weg te pitten
zolang er niets wordt stuk gewaaid
of het dak wordt weg gemaaid
want dan doffe ellende
om uit te roepen wat een bende
doch terug naar de orde van de dag
met dat boekje als het effe mag
genieten van de gure herfstwind
als een onbezorgd spelend kind
elk geluidje oppikkend
af en toe schrikkend
om dan weer relaxed te zijn
opgaand in de verhaallijn