Moeders bloemekesborden

Nog niet zo lang geleden
hoorde ik in het toenmalige heden 
een uitdrukkelijk geuite wens
van een knappe jonge mens 

hij verlangde terug naar het gewone 
weg uit de saaie quarantaine zone
die zijn thuis nu voor hem was geworden
elke dag eten uit dezelfde moeders bloemekesborden

gaan en staan en terraskes doen was wat hij wou 
en als het mocht ook zeker doenen zou 
maar aai oei …aai aai aai
hij vond zijn leven nu zo saai
aub terug naar het gewone zei hij snel
gevolgd door een  ‘wéét je wel’ 

ik was echt met deze jongeman begaan 
hoe ongelukkig kun je door het leven gaan 
verdorie prijs u toch gelukkig jonge man 
gezond en zoveel dat je nog  WEL kan 
maar helaas… hoe eng van geest kan men worden 
hiervoor zijn geen tweets of waarschuwingsborden 
wat hij niet beseft of weet
zelfs geen aandacht aan besteedt 

dat in Auschwitz VELEN hebben gedacht
er met heel hun ziel naar hebben getracht 
alstublieft bewaker laat ons terug naar het gewone
ze zouden zo blij zijn geweest met ons ongewone
terug altijd weer in hetzelfde Thuis 
een bed zonder rat of muis 
geen angst , koude of pijn
meer moet dat toch echt niet zijn

wat zouden ze content geweest zijn om terug mens te mogen worden
elke dag eten uit dezelfde moeders bloemekesborden…