Wolvenziel

3 september 2024 Marga van der Vet

‘Wolvenziel’ is geschreven door Ton Vogels en uitgegeven door Uitgeverij Sam Northerlake. Het boek is vers van de pers.

Wolven …

Je moet het maar durven, om NU een boek te schrijven met wolven in de hoofdrol. Weliswaar is dit boek toch echt Fantasy en Young Adult, maar toch… De meningen in Nederlands zijn behoorlijk verdeeld als het om wolven gaat.

Maar zoals gezegd is dit boek geen non-fictie of een pro- of anti-wolvenboek. Het is ‘gewoon’ een fantasy-verhaal en zal Young Adult-lezers zeker aanspreken. Zie het als de vliegende draken van Game of Thrones… Sprookjes, entertainment en vooral niet bedoeld om een waarheidsgetrouw beeld te schetsen ( over mensen en dieren) of een politiek statement mee te maken.

Wolvenziel

Het boek vangt aan met het verhaal van Victor, deze wordt verteld door de ik-persoon. Victor is een jonge knul die op de straten van Berlijn als dakloze leeft. Hij sluit een vriendschap met een andere oudere zwerver die hem meeneemt naar een oude schuilkelder waar meerdere daklozen ‘wonen’ als het in de winter te koud wordt.

De tweede verhaal lijn wordt vanuit een alwetend-perspectief verteld. Hier maken we kennis met een oude man die in een blokhut in Siberië woont en min of meer met wolven samenleeft. De wolven zijn geen knuffelhondjes van hem, hij weet hoe gevaarlijk ze kunnen zijn, en gaat dan ook met respect met hen om.

Op een dag wordt er besloten dat een paar uitverkoren wolven de jongen Victor moeten ophalen vanwege een belangrijke missie. Victor weet van niets maar hij heeft dus een ‘wolvenziel’ en is in Siberië nodig om de nieuwe leider van een roedel te worden. Zij zullen een opdracht moeten gaan uitvoeren.

Wolven zijn geen honden

In dit verhaal zijn wolven heel groot, gevaarlijk, kunnen praten en denken als mensen. Zoals gezegd, ze zijn geen knuffeltjes en voor de lezers met tere zieltjes is een waarschuwing wel op zijn plaats:

De andere man lag al op de grond. Zijn botten kraakten toen Vach in zijn bovenbeen beet. De man schreeuwde, gilde, greep naar zijn been. Zat half rechtop. Viel weer naar achteren. Vach liet zich niet afleiden e beet nog een keer. Uit de vieze, blauwe overall stak een wit bot. Toendra duwde Vach opzij en zette zijn scherpe tanden in de hals van de man. Een echte jager speelde niet met zijn prooi. Hij toonde respect door hem meteen te doden.

Gelukkig gaat zo niet het hele verhaal en zijn er ook prachtige momenten, mooie natuurbeschrijvingen, karakterontwikkeling van Victor en is het verhaal vooral spannend en fantasierijk.