Angryboys; de wolven van Amsterdam
Criminele bendes zijn en blijven een bron van inspiratie voor films en boeken. Denk maar aan Narcos en Mocromaffia. Ook Angryboys past in dit rijtje wat het verhaal betreft. Angryboys begint met jonge jongens die vanuit Suriname naar Nederland verhuizen om bij hun moeder te gaan wonen. Maar of dit nou zo’n goede stap is?
Amsterdam en liefde
Na hun verhuizing naar Nederland gaan Dalvino en Rico bij hun moeder wonen. Na een jeugd vol geweld en armoede kan dit een nieuwe start worden. Hoewel de rustige Dalvino met zijn moeder meegaat naar de kerk en verlegen maar hoteldebotel verliefd wordt op een meisje, blijkt Rico zijn eigen levenspad te volgen. Rico blijft de grote broer van Dalvino en zal hem altijd beschermen, al gebeurt juist het tegenovergestelde als Rico gewond raakt.
Woorden schieten tekort voor het schuldgevoel dat ik dagelijks met mij mee moet dragen. Ik weet dat ik verantwoording moet afleggen, maar de kans dat ik nog buiten kom is klein en praten zal ik nooit doen. Liever leg ik verantwoording af in het hiernamaals, hopelijk heeft God genade voor mijn zonde. Ik kan niet meer zo verder leven, ik hoop dat je mij op een dag kan vergeven. Het spijt mij voor alle pijn die ik jou heb aangedaan. Het was nooit mijn bedoeling.
Onderwereld
Voor Dalvino het weet zit hij zelf tot in zijn oren in het criminele circuit. Al is hij nog jong, hij moet zijn grote broer vervangen tijdens diens “afwezigheid”. Eerst valt Dalvino van de ene verbazing in de andere. Maar al snel is het aanzien dat hij geniet en het geld wat binnenstroomt toch wel erg prettig. Zijn eigen normen en waarden schuiven steeds een beetje meer tot hij nergens meer van opkijkt. De onderwereld van Amsterdam heeft ook een kant waar Dalvino niet tegen bestand is. Zo zijn jonge meiden ook onderdeel van het “spel” en blijft zelfs zijn liefde niet bestand tegen de druk van de criminaliteit.
Angryboys – goed verhaal
Lyona Rose schrijft met ‘Angryboys’ een ijzersterk verhaal. Steeds moest ik mezelf er even aan herinneren dat dit soort praktijken daadwerkelijk in Nederland afspelen. De criminele wereld is voor mij persoonlijk een ver van mijn bed show (gelukkig maar) en dus kan ik niet zo gemakkelijk begrijpen dat er echt mensen zijn die in bendes opereren, geld witwassen en met mensen omgaan alsof het leven niks waard is. Rondlopen met pistolen, messen en drugs. En toch weet ik dat het wel gebeurt. Lyona Rose laat dat in dit boek zien. Ook al is het fictie, het zou zomaar kunnen gebeuren. Een groot compliment naar de auteur.
De kunst van het redigeren
Iedereen die een eigen boek wil schrijven raad ik aan het boek heel vaak te laten proeflezen en het liefst te laten redigeren door een goede redacteur. Nadeel van vele hedendaagse uitgeverijen is dat ze soms helemaal niet redigeren en vaak wel redigeren, maar dan alleen één redactieronde aanbieden. Dit klinkt vaak goed, een auteur hoeft hiervoor niets te betalen. Een groot nadeel is dat dit inhoudt dat er alleen op het verhaal geredigeerd wordt. Grammaticale- en spellingsfouten worden er hierdoor niet uitgehaald. Het resultaat is een heel goed verhaal, met heel veel fouten.
Mijn veronderstelling is dat dit ook bij Angryboys is gebeurd. Hoewel het verhaal van Lyona Rose absoluut goed is en zelfs lekker wegleest, staan er heel veel fouten in het boek. Als tekstschrijver zou ik hier dolgraag mijn blik over laten werpen. Ik kan het dan ook niet laten te benadrukken hoe belangrijk het werk van een redacteur is. Laat dit niemand ontmoedigen om een boek te schrijven, maar wel motiveren om er (waar mogelijk) in te investeren.
